dinsdag 29 november 2016

267. COLUMN ILLUSIES VERSUS DE WAARHEID EN WERKELIJKHEID, BIOGRAFIE "MIJN GEVECHT" VAN EX-WIELRENNER THOMAS DEKKER, BIOGRAFIE "BOUD" OVER BOUDEWIJN BÜCH, MATTHIJS VAN NIEUWKERK (DWDD), DE HARDNEKKIGE WIL OM TE GELOVEN, THE MASKED MAGICIAN, VREEMDGAAN, WAT NIET WEET WAT NIET DEERT, PRIVÉ EN ACTUALITEIT: Ga je voor de illusie of ga je voor de werkelijkheid?

ILLUSIES VERSUS DE WAARHEID EN WERKELIJKHEID

 

Biografie zelfdestructieve ex-wielrenner

Thomas DekkerVorige week was de door de journalist Thijs Zonneveld geschreven biografie “Mijn Gevecht” (leuke grap trouwens van het humoristische televisieprogramma De Kwis over hoe dit boek in het Duits zou worden vertaald…) van oud-wielrenner Thomas Dekker flink in het nieuws.
Zoals je kunt verwachten van dopingzondaar Thomas Dekker staan in het boek pikante onthullingen over zijn excessieve dopinggebruik tijdens zijn wielercarrière. Maar wat de sensatie compleet maakt, is dat er verder ook anekdotes worden verteld over diverse uitspattingen van Dekker en zijn directe wielercollega’s rondom (“gewone”) drugs, drank en seks.
Zonder het boek gelezen te hebben, geloof ik best dat wat er in staat een goede weergave zal zijn van wat de zelfdestructieve Thomas Dekker in zijn wielercarrière allemaal heeft meegemaakt. Natuurlijk kan Dekker theoretisch alles uit zijn duim hebben gezogen en zouden directe wielercollega’s als Michael Boogerd in dat geval een punt hebben in het ontkennen van alle betrokkenheid bij genoemde gebeurtenissen, maar dat lijkt mij sterk.
Het scenario dat Dekker eens en voor altijd door middel van het (laten) schrijven van een zeer open en schaamteloze autobiografie een definitieve streep wilde zetten onder zijn mislukte wielercarrière - met als prettige bijkomstigheid een aardige bijverdienste uiteraard - lijkt mij niet onaannemelijk. 
 

Pissig

Wat ik het meest fascinerend aan dit alles vind, is de keuze die Thomas Dekker feitelijk voorlegt aan een ieder die het boek misschien wil gaan lezen: ga je voor de illusie of ga je voor de waarheid en werkelijkheid?
Voor DWDD-presentator en wielerliefhebber Matthijs van Nieuwkerk was deze keuze niet zo moeilijk. Hij bekende eerlijk aan Dekker dat hij eigenlijk liever had gehad dat Thomas het boek helemaal niet had geschreven. Van Nieuwkerk zei nog net niet dat hij pissig op Dekker was voor het keihard onderuit halen van zijn romantisch beeld van het professioneel wielerleven, maar daar kwam het in feite wel een beetje op neer.
 

Biografie Boudewijn Büch

Pikant detail is dat eerder in dezelfde DWDD-uitzending schrijfster Eva Rovers te gast was om te vertellen over haar net verschenen biografie “Boud” over schrijver, dichter en televisiepresentator Boudewijn Büch. Pikant omdat vooral na zijn dood duidelijk werd dat Büch tijdens zijn leven een pathologische leugenaar was geweest die (zichzelf? en) zijn omgeving regelmatig voor de gek had gehouden door zijn fantasie als waarheid te presenteren.
Net als bij het boek van Thomas Dekker is hier de interessante vraag of de fans van Boudewijn Büch achteraf gezien liever niets van deze onthullingen hadden vernomen of dat ze toch gewoon de (harde) werkelijkheid hadden willen weten. Anders gezegd: zit iemand die geniet van een verhaal dat (met reden) te mooi of te tragisch lijkt om waar te zijn wel te wachten op iemand die hem alle illusies ontneemt door opeens met de waarheid op te proppen te komen. Of wil hij toch gewoon liever in de waan gelaten blijven?
 

Ufo's, Atlantis en de verschrikkelijke sneeuwman

Geloven in illusies is iets waar ik vroeger - meer onbewust dan bewust - zeker open voor stond. Als klein jongetje hoopte ik maar al te graag dat UFO’s echt bestonden, net als geesten, paranormale verschijnselen, Atlantis, de verschrikkelijke sneeuwman, het monster van Loch Ness enz.
En nog steeds is deze fascinatie voor alles wat maar mysterieus en geheimzinnig dermate aanwezig dat ik er heel wat voor over zou hebben om op een dag bewijzen te krijgen voor het bestaan van (een van) genoemde illusies. Waarmee dan meteen het gebruik van de term “illusie” zou worden afgestraft.
Maar inmiddels ben ik op basis van toegenomen kennis en ervaringen ouder en wijzer geworden en besef ik dat er achter dit alles een zeer hardnekkige menselijke neiging zit die je nooit ofte nimmer moet onderschatten: de wil om te geloven. Zoals ik ooit al eerder in een column aangaf (zie column 39) is mijn wil om te weten echter sterker dan mijn wil om te geloven.
Tegen het advies van filosoof Friedrich Nietzsche in zal ik zelfs in die gevallen waarin de illusie sterker lijkt dan de waarheid altijd voor de laatste kiezen. Of dat verstandig is en of je er gelukkiger van wordt is een tweede, maar dat zit nu eenmaal in me. Filosofen staan er om bekend om op zoek te zijn naar de waarheid en dat herken ik als geen ander.
 

The Masked Magician

Zelfs bij letterlijke illusies in de wereld van de goochelaars en illusionisten kon ik als jongetje al nooit uitstaan dat ik niet wist hoe dit allemaal werkte. Toen op een dag het programma “The Masked Magician” op televisie verscheen waarin een gemaskerde goochelaar uitlegde hoe al zijn trucs werkten, moest en zou ik dat zien.
Waar velen dit programma als een grote teleurstelling zullen hebben ervaren omdat het in één klap de magie van alle goochelshows ontnam, was ik alleen maar opgelucht omdat ik nu eindelijk de waarheid achter al deze illusies te zien kreeg. Ja, zelfs bij zoiets triviaals als een goochelshow wil ik precies weten hoe het écht zit.  
 

Wat niet weet wat niet deert

In de periode dat ik mijn (inmiddels ex-) vrouw leerde kennen, hadden we ook gesprekken over relaties en onze visies daarop. Over voorgaande relaties viel van mijn kant niets te melden, maar van haar kant wel. Zo vertelde ze me eerlijk dat ze in de langdurige relatie met haar laatste vriend ooit was vreemdgegaan met een goede vriend van hem. Iets wat hij overigens nooit heeft geweten.
Zelf was ze andersom wel ooit toevallig tijdens het opruimen na een inbraak erachter gekomen dat hij achter haar rug om was vreemdgegaan. Daar baalde ze enorm van, maar verrassend genoeg niet zozeer omdát hij was vreemdgegaan maar meer omdat ze het te weten was gekomen. Haar standpunt over vreemdgaan binnen een relatie was namelijk heel simpel: “Wat niet weet, wat niet deert”. Anders gezegd: vreemdgaan kan gebeuren, maar zorg dan in elk geval dat de ander het niet te weten komt want dan is er geen kwaad geschied.
Ik schrok van deze zienswijze omdat de mijne compleet anders is. Ondanks dat ik rationeel ervan overtuigd ben dat de mens geen monogaam wezen is, ben ik dat zelf gek genoeg wel. Of dat komt door mijn naïeve, romantische inslag op het gebied van de liefde weet ik niet (misschien tevens de reden waarom ik nog steeds alleen ben?), maar binnen mijn normen en waarden past vreemdgaan in elk geval niet.
Ik vertelde mijn aanstaande vrouw dan ook dat ik dit best een probleem vond. Uiteindelijk kwamen we tot een soort van compromis waarin ze verklaarde dat ze me niets kon beloven behalve dan dat als ze ooit zou vreemdgaan ze het mij dan eerlijk zou vertellen. En dat allemaal dus vanwege de simpele reden dat ik altijd wil weten ongeacht hoeveel het me deert: waarheid boven illusie!  
 

Geen gif op durven innemen

Natuurlijk valt er best iets te zeggen voor het standpunt van mijn ex-vrouw. Als een relatie goed gaat en een van beiden (of beiden) gaat vreemd waarom dan het risico op ellende en drama nemen door de waarheid op te biechten? Uiteraard kun je daar mijn volgende standpunt weer tegenover zetten, al besef ik goed dat die wat naïef is om de eerder genoemde overtuiging dat de mens nu eenmaal niet gemaakt is om monogaam te zijn: als je relatie goed is, heb je geen behoefte aan vreemdgaan. Tenminste niet in de relatie die ik voor ogen heb.
Of mijn ex-vrouw tijdens ons huwelijk nou wel of niet is vreemdgegaan, weet ik niet. Op basis van haar belofte, ga ik er gewoon van uit van niet. Maar ik zou er eerlijk gezegd geen gif op durven innemen. Bovendien kon onze relatie natuurlijk moeilijk goed genoemd worden, getuige de scheiding waarin die eindigde. Mensen die liever in een illusie leven dan in de werkelijkheid en die vinden dat wat niet weet niet deert, zal ik per definitie minder snel op hun woord geloven.

En toch is en blijft het vreemde van alles dat ik alle gelovigen in illusies (de laatste twee woorden zou ik ook tussen haakjes kunnen zetten) altijd zal blijven benijden. Want een ding staat voor mij vast: de Matthijs van Nieuwkerkjes van deze wereld hebben een mooiere kijk op de mensheid dan ik. Maar je bent wie je bent en daar doe je weinig aan (of je moet jezelf verloochenen).
 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

vrijdag 11 november 2016

266. COLUMN DONALD TRUMP NIEUWE PRESIDENT VERENIGDE STATEN, DICK SWAAB, PSYCHOPAAT, WILLEM HOLLEEDER, FILOSOOF FRIEDRICH NIETZSCHE, JE GEDRAGEN ALS EEN DICTATOR MAAKT JE NOG GEEN DICTATOR, DE COMBI JEZUS EN TRUMP, JEZUS ALS COMMUNIST, UITSPRAKEN VAN JEZUS IN BIJBEL, ACTUALITEIT: Volgens mij is de Bijbel van de Amerikanen een andere dan die ik heb

ONDERWERPEN: DONALD TRUMP NIEUWE PRESIDENT V.S.

 

WTF is Donald trump en what does he want?

Ik vraag me af of in navolging van veel Pro-Brexit kiezers in Groot-Brittannië ook veel Pro-Trump kiezers een nacht na de uitslag van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten zich pas zijn gaan verdiepen in wat - of in dit geval op wie - ze eigenlijk hebben gestemd. Was na de uitslag van de Brexit de meest gegooglede vraag “What (TF) is the EU?” bij deze verkiezingen zou dat wellicht iets kunnen zijn geweest als “Who (TF) is Donald Trump and what does he want?”
 

Psychopaat

Natuurlijk kan ik nu van alles gaan roepen over Donald Trump maar zowat alles is de afgelopen uren, dagen en maanden al over hem gezegd en geschreven.
Wel wil ik loslaten dat ik het met hersenonderzoeker Dick Swaab eens ben dat op basis van alles wat we over de aanstaande president van het machtigste land ter wereld weten je gerust kunt stellen dat Donald Trump een psychopaat is.
En voor een ieder die nu meteen vanuit al zijn vooroordelen over deze term begint te stuiteren van verontwaardiging of woede zou ik willen zeggen: verdiep je eerst eens in de kenmerken van psychopathie en oordeel zelf. Zo ingewikkeld is dat niet en bovendien zal Trump echt niet de eerste (noch de laatste) psychopathische wereldleider of CEO zijn.
 

Willem Holleeder en Friedrich Nietzsche

Daarnaast moeten we ook niet vergeten dat veel van ons de charmes van charismatische psychopaten niet blijken te kunnen weerstaan. Denk daarbij bijvoorbeeld maar eens aan “onze” eigen voormalige knuffelcrimineel Willem Holleeder. Pas na het onlangs verschenen boek “Judas” van Willems zus Astrid lijkt deze troetelnaam nu definitief de prullenbak in te zijn gegaan.
Namens veel naïeve landgenoten deelde Matthijs van Nieuwkerk van de week in DWDD hierover mee: “Wat hebben wij ons vergist in die man!” Over hoe naïef mensen kunnen zijn, zelfs op die momenten dat de feiten het positieve (nep) beeld aan alle kanten tegenspreken. Wat mij bevestigt in een van de rode draden die door mijn columns lopen: de mens is niet zozeer geïnteresseerd in de waarheid, de mens wil vooral geloven. Of zoals de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche ooit verklaarde: “Waar de illusie sterker is dan de waarheid, kies dan voor de illusie.” En dat hoef je tegen menigeen geen twee keer te zeggen...
 

Trump is het establishment

Van de vele dingen die ik niet begrijp van de immense populariteit van Donald Trump wil ik er in elk geval twee kort benoemen.
Waar ik in mee kan gaan is dat als je een Amerikaan bent die zich al een tijd lang in een beroerde economische situatie bevindt en die zich enorm gefrustreerd voelt over de uitzichtloosheid van zijn bestaan, dat je dan zeer teleurgesteld bent in de politiek. Wat ik echter niet kan begrijpen, is dat je vanuit deze frustratie gaat denken dat iemand als Donald Trump de oplossing voor al je problemen is. Zelf zit ik bijvoorbeeld ook al een tijd financieel in een slechte situatie, maar er is geen haar op mijn hoofd die denkt dat iemand als Geert Wilders mijn redding is. Ik stem uit protest tien keer liever niet dan dat ik op iemand stem die lijnrecht tegenover mijn normen en waarden staat.
Verder begrijp ik helemaal niets van de redenering om als Amerikaan op Trump te gaan stemmen omdat hij zich zou afzetten tegen het "establishment". Misschien ligt het aan mij en mijn definitie van het establishment, maar volgens mij behoort Donald Trump als geen ander juist tot dat establishment. Sterker: Trump is het establishment.
Het lijkt mij echt geen gewaagde uitspraak te stellen dat onder Donald Trump de verschillen tussen arm en rijk in de Verenigde Staten alleen nog maar nóg een stuk groter zullen worden. Belastingontduiker Trump zal er alles aan gaan doen om straks de rijken zo weinig mogelijk belasting te laten betalen met alle negatieve economische gevolgen van dien (zie ook mijn columns 165, 166 en 167 over Thomas Piketty). 
 
 

Pure realist

Ondanks dit alles wil ik niet meteen in grote drama’s denken als het gaat om de vier jaar Donald Trump die ons en vooral de Amerikanen te wachten staat. 
Hoe cynisch en pessimistisch sommige mensen mij misschien ook vinden, kan ik nog steeds goed onderbouwen waarom ik niets meer en niets minder dan een pure realist ben. Al begrijp ik de verwarring. Niet voor niets zag ik ooit in het kernkwadrantenmodel van Ofman cynisme staan als valkuil voor realisme. Een ieder die net als ik ernaar streeft om zoveel mogelijk feiten en waarheid te vinden, loopt nu eenmaal vanzelf het risico om wat cynischer te worden.
Kijkend naar feiten rondom de Amerikaanse verkiezingen kun je gerust stellen dat wat voor president Obama en al zijn voorgangers gold (in 2008 beloofde Obama bijvoorbeeld het omstreden - en nog steeds bestaande - gevangenkamp Guantánamo Bay in Cuba te sluiten) net zo goed voor Trump zal gaan gelden: diverse tijdens de campagne gedane beloftes zullen om uiteenlopende redenen niet waar kunnen worden gemaakt.
Oftewel de kans dat je over vier jaar kunt concluderen dat er én een muur op de grens met Mexico is gebouwd én de Obamacare is afgeschaft én geen moslim de Verenigde Staten meer inkomt én Hillary Clinton in de gevangenis zit én menig lopend handels- en klimaatverdrag door de Verenigde Staten is opgezegd, acht ik zachtjes gezegd niet heel groot.
De macht van de Amerikaanse president moet niet worden overschat. Je gedragen als een dictator, maakt je - zeker in een democratisch land als de Verenigde Staten - (gelukkig) nog geen dictator. Dat zelfs een Donald Trump er in zijn eigen belang goed aan doet om af en toe naar adviezen van anderen te luisteren, bewees de verzoenende toon van zijn overwinningsspeech. Een speech waarvan velen met mij zullen vermoeden dat hij die niet zelf heeft geschreven.
 

De vreemde combinatie Donald Trump en Jezus

Wat ik persoonlijk misschien wel het meest fascinerend en verbazingwekkend vind aan het fenomeen Donald Trump is zijn immense populariteit onder streng gelovige christenen. Waar de Verenigde Staten in het algemeen al bekend staan als een zeer christelijk land geldt dit in het bijzonder voor de groep laagopgeleide blanke mannen waaraan Trump voor een belangrijk deel zijn uitverkiezing tot president te danken heeft.
Ik kan me vergissen maar volgens mij is de Bijbel van de Amerikanen een andere dan die ik heb (een exemplaar dat overigens oorspronkelijk toebehoort aan mijn gelovig opgevoede moeder). Voor een agnost of - iets vollediger gezegd - een agnostische atheïst (ik geloof niet omdat er te weinig kennis is over het wel of niet bestaan van een god) ken ik de Bijbel vrij aardig denk ik. Aardig genoeg in elk geval om te weten dat de combinatie Jezus en Donald Trump in mijn Bijbel althans heel zachtjes uitgedrukt een nogal vreemde is. 
 

Naastenliefde, tolerantie en eerlijkheid

Zoals we allemaal weten, heeft Jezus voor elke streng gelovige christen dezelfde diepe betekenis die Mohammed heeft voor elke streng gelovige moslim. Dit houdt in dat als ik mezelf verplaats in een streng gelovige christen die mag stemmen dat ik dan op zoek zal gaan naar een (gelovige) kandidaat met vergelijkbare normen en waarden die Jezus in de Bijbel uitdraagt.
In dat geval zal ik dus hopen uit te komen op een kandidaat die staat voor zaken die overal direct dan wel indirect terug te vinden zijn in het Nieuwe Testament: (naasten) liefde, respect, verdraagzaamheid, tolerantie, barmhartigheid, vergevingsgezindheid, verzoening, verbinding, eerlijkheid, rechtvaardigheid etc.
 

Jezus was allesbehalve een kapitalist

Kijk hiervoor bijvoorbeeld eens naar de volgende uitspraken van Jezus: “Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt; want met het oordeel waarmee gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden.” (Matthéüs 7:1-2); “Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun ook aldus: want dit is de wet en de profeten.” (Matteüs 7:12); “Gij zult uw naaste liefhebben en uw vijand zult gij haten. Maar ik zeg u: hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen…” (Matteüs 5:43); "Alzo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn.” (Matteüs 20:16 - oorspronkelijke betekenis: voor iemand die zichzelf voornaam en vooraanstaand voelt, zal geen plaats in het hemelse koninkrijk zijn); “Breng uw zwaard weder op zijn plaats, want allen, die naar het zwaard grijpen, zullen door het zwaard omkomen.” (Matteüs 26:52); “… en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.” (Johannes 8:32-33); “Want wat zou het een mens baten, als hij de hele wereld won, maar schade leed aan zijn ziel” (Matteüs 16:26) en “Wederom zeg Ik u, het is gemakkelijker, dat een kameel gaat door het oog ener naald dan dat een rijke het Koninkrijk Gods binnengaat.” (Matteüs 19:24).
Vooral het laatste citaat is een mooie voor het zeer kapitalistische survival-of-the-fittest-land dat de Verenigde Staten is. Ironisch aan dit alles is natuurlijk dat Jezus allesbehalve een kapitalist was. Sterker nog - en des te pijnlijker voor alle streng gelovige Amerikanen - je zou Jezus met zijn sterke voorkeur voor alles eerlijk (ver)delen gerust een communist kunnen noemen. Een communist vanuit de oorspronkelijke betekenis van het woord dan uiteraard, want toen eenmaal de dictatoren Lenin en Stalin met het begrip communisme aan de haal gingen, bleef er van een eerlijke en rechtvaardige staat werkelijk helemaal niets meer over: “Some are more equal than others” (lees “Animal Farm” van George Orwell).
 

Zeer rekbare interpretatie

Ik hoor graag van een ieder die overeenkomsten ziet tussen de visie van Jezus en die van Donald Trump want ik zie ze even niet. Waar Trump tijdens zijn verkiezingscampagne vooral energie aan het steken was in het met behulp van leugens en bedrog zaaien van zoveel mogelijk haat en verdeeldheid lees ik in mijn Bijbel over Jezus die precies met het tegenovergestelde bezig was.
Zelfs als ik rekening houd met de prachtige uitvluchtmogelijkheid van de heilige boeken tot een wel zeer rekbare interpretatie van de inhoud dan nog moet je een zeer knap staaltje werk verrichten om tussen deze twee (?) grootheden verbanden te vinden. Ik vrees dat je je daarvoor in meer bochten moet zien te wringen dan een I.S.-strijder nodig heeft om zijn visie in de Koran terug te vinden.


Ik snap wel meer mensen in deze wereld niet, maar van een ieder zichzelf respecterende streng gelovige Amerikaan die op Donald Trump heeft gestemd, begrijp ik echt geen ene snars. 

Apart hoor, een agnost die meer afweet van de Bijbel dan een groot deel van de Amerikaanse bevolking. Tenminste, als we het over dezelfde Bijbel hebben natuurlijk...
 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 
 

vrijdag 4 november 2016

265. COLUMN DE WERELD DRAAIT DOOR (DWDD), RACISME, ACTUALITEIT: De dag waarop racisme niet meer bestaat...


De dag waarop racisme niet meer bestaat in deze wereld…
 
… is dezelfde dag waarop er in de Wereld Draait Door (DWDD) niet langer meer standaard ergens een zwart persoon als “deskundige” wordt opgetrommeld op een moment dat men wil gaan praten over Nelson Mandela, Martin Luther King, Michael Jackson, James Brown, Soul Muziek, de Zwarte Lijst (bestaat er ook een Witte Lijst?), achtergrondzangeressen, zwarte kunstenaars, Mohammed Ali, zwarte sporters, dodelijke schietpartijen met zwarte slachtoffers enzovoort.
 
Zo lang als dit nog gebeurt, krijg ik steeds opnieuw het idee alsof deze Door ge- Draaide Wereld bestaat uit blanke en zwarte mensen in plaats van gewoon uit mensen. 


Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.