233. COLUMN PUBERS, MEEGAAN MET DE FLOW IS VERSTANDELIJK GEZIEN ALTIJD HET BESTE, HET DILEMMA TUSSEN GEVOEL EN VERSTAND, DOODERGEREN AAN PUBERGEDRAG, PRIVÉ (DEEL 2/2, SLOT): Ik vind 'indrinken' wel een van de stomste woorden die ik ken"

ONDERWERPEN: PUBERTEIT - MEEGAAN MET DE FLOW

 

Alle voordelen hebben nadelen

Ironisch is dat als mijn zoon mij zou hebben gevraagd of het goed was als hij een avond met wat vrienden in mijn huis zou mogen chillen terwijl ik op vakantie was, ik dat nooit zou hebben goedgekeurd (zie column 231). De ironie zit ‘m in het feit dat ik bij mijn kinderen bekend zal staan als de makkelijkste van hun ouders. Niet om op te scheppen overigens, want ik besef als geen ander dat alle voordelen nadelen hebben en andersom.

 

Kernkwadrantenmodel Ofman

Het kernkwadrantenmodel van Daniel Ofman geeft in zijn eenvoud prachtig aan hoe dit principe werkt (zie ook column 17). Ofman redeneert dat elke kernkwaliteit die je bezit weer een valkuil heeft als je er teveel in doorschiet. Iemand die het tegenovergestelde heeft van jouw kernkwaliteit zal waarschijnlijk in jouw allergie zitten maar ergens achter deze allergie zal zich een ontwikkelpunt bevinden waar jij weer van kunt leren en die voor jou een uitdaging vormt.
Dus als je bijvoorbeeld makkelijk bent, kun je ook te makkelijk zijn (valkuil) waardoor je te los, te laks of te soft bent, je dingen vergeet, ongedisciplineerd wordt of je autoriteit verliest. Jouw allergie zal dan zitten bij mensen die juist heel ordelijk, autoritair, gestructureerd en perfectionistische pietjes-precies zijn (inderdaad mijn allergie). Maar daar kun je weer van leren (uitdaging) omdat een beetje meer structuur en ordening geen kwaad kan om te voorkomen dat je door je omgeving niet meer serieus wordt genomen, men er misbruik van maakt en over je heen gaat lopen.
Wat ik grappig vind om te lezen bij de voorbeelden van dit model is wat er wordt genoemd als valkuil van de kernkwaliteit realistisch: cynisch. Hier wordt dus duidelijk de conclusie getrokken dat bij een ieder die te realistisch naar de wereld kijkt cynisme op de loer ligt. Dit klinkt misschien hard, maar ik vrees dat het maar al te waar is.

 

Verstandelijk gezien is meegaan met de flow altijd het beste

Dat ik allesbehalve makkelijk zou hebben gereageerd als mijn zoon mij had gevraagd om tijdens mijn afwezigheid met vrienden een avond in mijn huis te chillen heeft alles te maken met de wijze waarop ik tegen mijn zoon(s) en tegen de puberteit in het algemeen aankijk. Ik blijf worstelen met het ambivalente gevoel dat ik krijg als ik mijn zoons als gemiddelde pubers zie meegaan met de flow. Wat weer onderdeel is van het eeuwige dilemma dat als een rode draad door mijn leven loopt. Een variant erop noemde ik eerder het tennisfeestdilemma (zie column 201).
Het dilemma draait om een soort strijd tussen gevoel en verstand. Waarbij mijn voorkeur - in tegenstelling tot bij veel anderen - overigens altijd zal blijven uitgaan naar het laatste, aangezien ik dat (hoe verrassend) nu eenmaal de meest verstandige keuze vind.
Verstandelijk gezien is meegaan met de flow altijd het beste. Want wie meegaat met de flow is (of wordt) sociaal sterk en creëert zodoende een groot sociaal netwerk dat in het leven van essentieel belang is voor het behalen van succes, bijvoorbeeld op het gebied van werk en relaties. 

 

Meest gemiddelde mensen zijn ook meest gelukkige

Onlangs maakte ik in mijn filosofiegroep een opmerking die hierop aansluit. We spraken over geluk en ik zei dat ik ervan overtuigd ben dat de meest gemiddelde mensen op aarde ook de meest gelukkige mensen zullen zijn. Wat in mijn ogen niet zozeer een spectaculaire uitspraak is als wel eentje die gebaseerd is op eenvoudige kansberekening en statistiek. Diverse onderzoeken op het gebied van geluk tonen aan dat als we geluk willen vinden we het best dichtbij huis kunnen gaan zoeken en dan vooral in onze directe sociale omgeving: familie, relatie, gezin, kinderen, vrienden.
Sociaal gezien zullen de meest gemiddelde personen met (relatief) de meeste mensen klikken en dus kunnen zij uit de grootste sociale vijver vissen. Hierdoor zullen hun kansen op geluk statistisch gezien het grootst zijn.

 

Doodergeren aan pubergedrag

Alleen al om deze reden zal ik vanuit mijn gezonde verstand mijn kinderen altijd blijven steunen als ze ervoor kiezen om net als de gemiddelde pubers (en mensen) de flow te volgen.

Wie mij echter kent, zal het niet verbazen te horen dat ik dat toch makkelijker gezegd dan gedaan vind. Want mijn God, wat kan ik mij soms doodergeren aan dat typische puber (en menselijk) gedrag van erbij willen horen, stoer doen, drinken, roken, drugs etc. Al toen ik zelf puber was, had ik er helemaal niets mee. Niet dat ik zelf overigens geen pubergedrag vertoonde. Maar behalve me op de normale manier af te zetten tegen mijn ouders zette ik me vooral af tegen mijn stoerdoenerige leeftijdgenoten die het zo druk hadden met hun imago en hun bezigheden om erbij te horen.

Indrinken

Hoe goed ik het spel ook meespeel door mijn kinderen te blijven stimuleren om vooral met die flow mee te gaan, schiet ik soms ook gewoon keihard uit mijn rol. Toen laatst mijn jongste zoon aankondigde met wat vrienden op zijn kamer te gaan indrinken voor een feest later die avond kon ik me even niet beheersen. Voordat ik het wist, verliet een uit ergernis voortkomende tactloze opmerking mijn mond: “Ik vind ‘indrinken’ wel een van de stomste woorden die ik ken.”
Heel eerlijk weliswaar want alcohol drinken voordat je je op een feest lam gaat zuipen vind ik wel zo ontzettend stoer maar niet heus. Maar ik had mijn zoon natuurlijk ook gewoon veel plezier kunnen en moeten toewensen.
  

Ik ben ook maar een mens

Ik ben ook maar een mens. Even liet ik mijn gevoel de overhand nemen terwijl ik wijselijk mijn verstand had moeten gebruiken. Aparte, eigenzinnige, beetje onzekere, nerd-en einzelgänger-achtige kinderen die buiten de groep staan en die niet meedoen aan al dat feesten, zuipen en experimenteren mogen gevoelsmatig dan wel iets hebben, verstandelijk gezien moet je dat als ouder nooit willen.
De nadelen in de vorm van irritant stoerdoenerig groepsgedrag blijken op de lange termijn alleen maar voordelen te hebben. Met als belangrijkste voordeel het ontwikkelen van een groot sociaal netwerk, wat net even dat verschil kan maken tussen mislukking en succes. En als bonus zijn je statistische kansen op geluk ook nog eens een stuk groter. Wat wenst een ouder nog meer?

De volgende keer als mijn zoon een feest heeft, zal ik ervoor zorgen dat hij niet vergeet eerst in te gaan drinken: go with the flow my son!

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.