maandag 6 november 2017

289. COLUMN SPANNENDE STRIJD OM PRIJS 'DOMSTE ACTIE VAN DE MAAND', DEUTSCHE BAHN, ANNE FRANK, WORLD HEALTH ORGANIZATION (WHO), ROBERT MUGABE, ACTUALITEIT: Mijn God, wat erger ik mij soms dood aan de domheid van mensen

ONDERWERP: PRIJS VOOR MEEST DOMME ACTIE VAN DE MAAND

 

Ergeren aan de domheid van mensen

Mijn God, wat erger ik me soms dood aan de domheid van mensen. OK, ik besef heel goed dat dit nogal arrogant klinkt - en dan praat ik nog niet eens over het feit dat ik eigenlijk “vaak” in plaats van “soms” bedoel - en wellicht mag ik het niet hardop zeggen, maar ik kan er echt niets aan doen.
Misschien ter geruststelling (?) kan ik zeggen dat het - door de verzachtende omstandigheden - niet de mensen met de lage IQ’s zijn waar ik mij het meest aan erger, maar dat het juist gaat om die mensen waarvan ik toch mag veronderstellen dat zij een bovengemiddeld IQ hebben.
 

Donald Trump

De vraag die mij nu spontaan te binnenschiet of dit inhoudt dat ik Donald Trump mag rekenen tot die mensen waar ik mij het meest aan erger, is een interessante.
Misschien lullig voor Donald, maar ik vrees dat ik hem niet tot dat “selecte” groepje mag rekenen. Ondanks dat ik het IQ van mijnheer Trump niet ken, zijn er inmiddels genoeg tekens die erop wijzen dat Trump in het voor hem meest gunstige geval een heel gemiddeld IQ heeft. Een gemiddeld IQ wat hij overigens wel uitstekend heeft weten te camoufleren en compenseren met behulp van de nodige bluf.
Cynisch gezegd - met een grote kern van waarheid - is goed kunnen liegen en bedriegen ook een gave waarmee je heel ver kunt komen in het leven. Of zelfs het verst in het geval van Trump in zijn functie van meest machtige persoon op deze aarde. 
 

Deutsche Bahn en Anne Frank

Als er een prijs zou zijn voor “domste actie van de maand” dan is de verleiding groot om deze toe te kennen aan het Duitse spoorwegbedrijf de Deutsche Bahn (DB) vanwege het plan om een van haar nieuwe hogesnelheidstreinen te vernoemen naar Anne Frank.
Ik vind het echt niet te bevatten dat op het moment dat iemand binnen de DB met dit onnozele idee kwam er niemand opstond om te roepen dat dat, zachtjes gezegd, zeer tactloos en onverstandig zou zijn.

Zonder het bedrijf te kennen, mag ik er toch van uitgaan dat er ook binnen de DB werknemers te vinden zijn met een goed stel hersens en een vergelijkbaar historisch besef. En voor die mensen moet het lijkt me toch niet zo moeilijk zijn om bij de naam Anne Frank een associatie te leggen met Jodenvervolging, deportatie, treinen, vergassing, dood etc. Waarbij de echte kenners dan ook nog drommels goed beseffen dat de DB is voortgekomen uit de Deutsche Reichsbahn, die tijdens de Tweede Wereldoorlog miljoenen van haar “reizigers”, waaronder Anne Frank, een gratis enkele reis richting concentratiekamp bezorgde.
Natuurlijk zou een groot deel van de naoorlogse generatie Duitse DB-werknemers nog als excuus voor hun onwetendheid kunnen aanvoeren dat ze opgevoed zijn door ouders die maar bleven zwijgen over het gênante verleden, maar dat vind ik persoonlijk heel zwak.
 

Collectief schuldgevoel

Noem mij hard, maar naar mijn bescheiden mening moet Duitsland als het om zaken over de Tweede Wereldoorlog gaat sowieso leren om zich nederig op te stellen zo lang als er in het land nog een generatie burgers rondloopt die medeverantwoordelijk is geweest voor alle ellende die Duitsland in die tijd heeft veroorzaakt. Hetzelfde geldt overigens voor Italië dat om dezelfde reden ook vooral af moet blijven van Anne Frank als hét ('ons') symbool van de Jodenvervolging.
Je kunt er lang en kort over praten, maar als Duitser een trein naar Anne Frank willen vernoemen, komt enkel en alleen maar voort uit een collectief schuldgevoel. Persoonlijk had ik liever gezien dat dit collectief schuldgevoel de afgelopen decennia had geleid tot meer veroordelingen van Duitse oorlogsmisdadigers. Tot op de dag van vandaag - en dat zal uiteraard niet meer veranderen - is een grote meerderheid van de Duitse "Wir haben es nicht gewusst" oorlogsmisdadigers echter nooit veroordeeld voor zijn misdaden. Dan kun je nog zoveel treinen naar Anne Frank willen vernoemen als je wilt, maar dat verandert aan dat feit helemaal niets.
 

De prijs voor domste actie van de maand gaat naar...

Ongetwijfeld tot grote teleurstelling of eerder opluchting van de Deutsche Bahn moet ik na dit betoog verrassend genoeg meedelen dat zij niet de prijs voor “domste actie van de maand” hebben gewonnen. Wat overigens meer zegt over de “kwaliteiten” van de terechte winnaar dan over een vorm van tekortkoming bij de DB als eervolle nummer twee.
De prijs voor domste actie van de maand gaat zeer verdiend naar de World Health Organization (WHO) van de Verenigde Naties voor het benoemen van de Zimbabwaanse dictator Robert Mugabe als “goodwill ambassador”. Pas nadat hier - o, o, wat vreemd - internationaal enorme ophef over ontstond, zag de wereldgezondheidsorganisatie zich genoodzaakt de benoeming alsnog in te trekken.
 

WHO THE F..K

Ik weet niet "WHO" THE F..K de WHO is en wat zij precies doen - “Een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties gevestigd in Genève met als doel wereldwijde aspecten van de gezondheidszorg in kaart te brengen, activiteiten op het gebied van de gezondheidszorg te coördineren en de gezondheid van de wereldbevolking te bevorderen” (Wikipedia) - maar vanaf nu weet ik in elk geval wel dat ik deze organisatie totaal niet meer serieus kan nemen.
Bijzonder knap hoor, hoe je jezelf als organisatie met één simpele en bespottelijke actie kunt diskwalificeren. Positief bekeken heb ik weer wat geleerd, namelijk dat je de WHO dus kunt vergelijken met een corrupte maffiaclub als de FIFA.
 

Een heel land naar de kloten helpen

Voor de (hopelijk) enkele lezer die niet begrijpt wat er zo belachelijk is aan deze hele affaire: Adolf Hitler-fan Robert Mugabe (kijk naar zijn charmante Hitler-snor) is het schoolvoorbeeld van hoe één walgelijke dictator een heel land economisch naar de kloten kan helpen.
Om maar in de Tweede Wereldoorlog-sfeer te blijven: de benoeming van Mugabe als ambassadeur van de wereldgezondheidsorganisatie  kun je vergelijken met het in 1940 uitreiken van de Nobelprijs voor de Vrede aan Adolf Hitler.
Zoveel als Hitler heeft betekend voor de wereldvrede heeft Mugabe bijgedragen aan de wereldgezondheid, met om te beginnen aan de gezondheid van zijn eigen Zimbabwaanse burgers. Niet voor niets weet de 93-jarige Mugabe bij zijn eigen gezondheidsproblemen niet hoe snel hij naar het buitenland moet vluchten voor goede medische voorzieningen. Collega-dictator Desi Bouterse van Suriname kan erover meepraten. Te walgelijk voor woorden...

Van harte gefeliciteerd WHO met de niet geringe prestatie om in de spannende strijd om de prijs voor domste actie van de maand de Deutsche Bahn voor te blijven! De prijs zal binnenkort tegelijk worden uitgereikt met de prijs voor meest milieu- en klimaatbewuste persoon van het afgelopen jaar. De winnaar hiervan mag voor de WHO geen verrassing zijn: Donald Trump.
 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.


 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten