woensdag 26 september 2018

302. Column over daten (2/3, deel 2 komt meteen hierna): Dé ongeschreven wet in de datingwereld

Onderwerp: ervaringen met daten - privé


Ongeschreven wet in datingwereld

Na mijn jarenlange ervaringen in het online datingwereldje valt mij als eerste op dat ik er cynischer door geworden ben. Wie wel eens online heeft gedatet, weet bijvoorbeeld dat er binnen deze wereld één belangrijke ongeschreven wet geldt: wie een reactie krijgt van iemand waar hij of zij niet in geïnteresseerd is, hoeft niets van zich te laten horen. Iemand volledig negeren is in de datingwereld volstrekt normaal.
 

Leven volgens het principe van Jezus

Eigenwijs als ik ben en wars van veel regels, houd ik me natuurlijk niet aan deze regel. Zonder overigens christen of gelovig te zijn, wens ik te leven volgens het principe dat Jezus hanteerde: "Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun ook aldus" (Mattheüs 7:12). Vrij vertaald: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet (wat overigens nergens zo in de bijbel staat). Weer anders gezegd: behandel anderen zoals je zelf wilt worden behandeld.
Eigenlijk draait het allemaal om empathie; om het vermogen om je in een ander in te kunnen leven zodat je die ander kunt behandelen zoals je zelf wilt worden behandeld.
Kortom, als een vrouw de moeite neemt om op mij te reageren maar ik zie andersom geen klik dan bedank ik haar vriendelijk voor haar getoonde interesse maar meld ik dat de interesse helaas voor haar niet wederzijds is. Simpelweg omdat ik zo’n reactie andersom ook prettig zou vinden.
Natuurlijk doe ik dat tactvol want ik mag dan weliswaar een enorme groot voorstander zijn van eerlijkheid maar ik ben er (helaas in tegenstelling tot veel anderen) niet op uit om online - noch daarbuiten - mensen te gaan kwetsen. Dus een cliché afwijzing als “Sorry maar andersom voel ik bij het bekijken van jouw profiel geen klik” is prima. Bijvoorbeeld als de waarheid is dat je haar heel onaantrekkelijk vindt.
 

Harde wereld

Voor mij is dit allemaal zo ontzettend vanzelfsprekend. Ik zie het als een kwestie van fatsoennormen. Ik ben niet voor niets door mijn ouders opgevoed met het uitgangspunt dat je mensen met respect moet behandelen.
Negeren vind ik het toppunt van respectloosheid. Kijk, als iemand op een datingsite op jou reageert terwijl hij/zij totaal niet aan jouw datingwensen voldoet (bijvoorbeeld door een te groot leeftijdsverschil) en hij/zij dat drommels goed kan weten dan hoef je van mij echt niet te reageren. Hetzelfde geldt voor een onpersoonlijke reactie van iemand met een standaardzin waarvan je vermoedt dat hij/zij die tegelijk aan diverse mensen stuurt. Ook dan hoef je van mij niet te reageren.
Maar ik ben niet zo iemand. Om te beginnen reageer ik sowieso weinig op vrouwen op datingsites eenvoudigweg omdat ik met de meesten geen klik voel. Dus als ik een keer wel reageer dan doe ik dat heel bewust. Dan heb ik haar profiel en foto’s goed bekeken en zie ik genoeg aanknopingspunten en overeenkomsten die een reactie rechtvaardigen omdat ik in elk geval op papier potentie zie tot een leuk eerste contact. Wat uiteraard geen garantie is op een wederzijdse klik maar vanuit mijn kant kan ik in elk geval goed onderbouwen waarom ik juist op deze vrouw reageer.
Met het reageren ga ik altijd op een vriendelijke manier in op persoonlijk dingen uit haar profiel die mij opvielen - bijvoorbeeld door de overeenkomsten met mij - en laat ik tussendoor ook wat van mijn humor zien om af te tasten of zij die leuk vindt.
Van de laatste vier vrouwen waar ik op een datingsite op deze vriendelijke manier heb gereageerd, heb ik niets vernomen. Geen enkele aardige (cliché) afwijzing of bedankje voor de moeite die ik heb genomen of wat dan ook.

Ik vind dit veelzeggend over de harde wereld waarin wij leven. Vooral als je bedenkt dat het soort vrouwen waar ik op reageer op papier althans gevoeliger en empathischer dan gemiddeld zijn. Of het moet zo zijn dat ik veel slechter ben in het inschatten van vrouwen en het scannen van profielen dan ik denk, maar dat weiger ik te geloven. 
En als deze “empathische” vrouwen al niet eens de moeite nemen om een vriendelijke afwijzing te sturen vanuit de gedachte dat je dat wel verdient na zoveel moeite in hen te hebben gestoken, wat zegt dat dan wel niet over de hardheid van deze wereld?
 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie. 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten