Actualiteit - Liegen en bedriegen/Hypocrisie - Politiek/Macht
Hypocrisie
Ik heb behoorlijk negatieve associaties met de Verenigde
Staten. Ik kan zelfs gerust zeggen dat ik soms echt walg van dat land. Dit
betekent echter niet dat ik zo simpel ben om te denken dat daar veel meer
slechte mensen wonen dan hier. Dat denk ik tenslotte ook niet van een land als Noord-Korea.
En ook al zou dat wel zo zijn, dan nog zal dat meer met onwetendheid en
eeuwenlange indoctrinatie en manipulatie vanuit de politiek te maken hebben dan
met de slechtheid van hun burgers.
Mijn negatieve associaties met de Verenigde Staten houden ook niet in dat ik nu meteen op internet een handleiding ga zoeken voor het maken van bommen met huis-tuin-en-keuken-materialen. Al zal deze zin waarschijnlijk niet voorkomen dat ik op de zwarte lijst van de Verenigde Staten wordt geplaatst op de dag dat ik een bekende Nederlandse columnist word en zij deze column onder ogen krijgen.
Als je aan mij vraagt wat ik vooral haat aan de Verenigde Staten dan is dat in één woord samen te vatten: hypocrisie.
Prima hoor dat je keihard optreedt tegen mensen die bommen hebben geplaatst waarbij onschuldige mensen zijn omgekomen, waaronder een jongetje van acht jaar oud. Prima dat je zo tegen het kwaad ageert dat je bereid bent een hele stad ervoor stil te leggen en tienduizend politiemannen in de achtervolging zet op een negentienjarige moordenaar. Daar valt heus wel wat voor te zeggen. Tenminste… zo lang als je dat consequent doet. Als een land onverbiddelijk optreedt tegen elk individu dat onschuldige slachtoffers maakt dan kan ik daar wel mee leven.
Mijn negatieve associaties met de Verenigde Staten houden ook niet in dat ik nu meteen op internet een handleiding ga zoeken voor het maken van bommen met huis-tuin-en-keuken-materialen. Al zal deze zin waarschijnlijk niet voorkomen dat ik op de zwarte lijst van de Verenigde Staten wordt geplaatst op de dag dat ik een bekende Nederlandse columnist word en zij deze column onder ogen krijgen.
Als je aan mij vraagt wat ik vooral haat aan de Verenigde Staten dan is dat in één woord samen te vatten: hypocrisie.
Prima hoor dat je keihard optreedt tegen mensen die bommen hebben geplaatst waarbij onschuldige mensen zijn omgekomen, waaronder een jongetje van acht jaar oud. Prima dat je zo tegen het kwaad ageert dat je bereid bent een hele stad ervoor stil te leggen en tienduizend politiemannen in de achtervolging zet op een negentienjarige moordenaar. Daar valt heus wel wat voor te zeggen. Tenminste… zo lang als je dat consequent doet. Als een land onverbiddelijk optreedt tegen elk individu dat onschuldige slachtoffers maakt dan kan ik daar wel mee leven.
Vast zonder vorm van proces
Maar we praten hier natuurlijk wel over een land dat de laatste weken nog meer
in het nieuws kwam dan alleen met hun succesvolle jacht op de twee daders van
de bomaanslagen in Boston.
Zo is het momenteel zeer onrustig in het omstreden gevangenenkamp Guantánamo Bay op Cuba. Het kamp dat president Obama tijdens een van zijn verkiezingsbeloftes in 2008 beloofde te gaan sluiten maar dat nu, bijna vijf jaar later, nog steeds bestaat.
Zo is het momenteel zeer onrustig in het omstreden gevangenenkamp Guantánamo Bay op Cuba. Het kamp dat president Obama tijdens een van zijn verkiezingsbeloftes in 2008 beloofde te gaan sluiten maar dat nu, bijna vijf jaar later, nog steeds bestaat.
Al meer dan 100 van de 166 gevangenen zijn inmiddels in hongerstaking
omdat ze de onmenselijke omstandigheden waaronder ze gevangen zitten zat zijn. Velen
van hen zitten daar vast zonder aanklacht, zonder vorm van proces en sommigen
voor zelfs al meer dan elf jaar (!).
Documentaire You don't like the truth
De VPRO zond onlangs de tijdens het IDFA van 2010 met de juryprijs bekroonde documentaire
“You don’t like the truth” uit over de verhoring in Guantánamo Bay van de
zestienjarige Canadese jongen Omar Khadr.
Khadr werd beschuldigd van moord op een Amerikaanse militair in 2002 in Afghanistan. De Verenigde Staten stonden erop dat de minderjarige Khadr als oorlogsmisdadiger werd berecht, terwijl dit volgens de internationale wetgeving en de Verenigde Naties helemaal niet mag.
Voordat Khadr in Guantánamo Bay terechtkwam, was hij in de Afghaanse stad Bagram al dermate door de Amerikanen lichamelijk en geestelijk gemarteld dat hij bekende wat ze hem maar wilde laten bekennen. Dat er geen enkel bewijs was dat Khadr de Amerikaanse militair had gedood - hij was zwaargewond op het moment dat hij dat gedaan zou moeten hebben - deed niet ter zake. Khadr zit momenteel zijn gevangenisstraf van acht jaar uit.
Khadr werd beschuldigd van moord op een Amerikaanse militair in 2002 in Afghanistan. De Verenigde Staten stonden erop dat de minderjarige Khadr als oorlogsmisdadiger werd berecht, terwijl dit volgens de internationale wetgeving en de Verenigde Naties helemaal niet mag.
Voordat Khadr in Guantánamo Bay terechtkwam, was hij in de Afghaanse stad Bagram al dermate door de Amerikanen lichamelijk en geestelijk gemarteld dat hij bekende wat ze hem maar wilde laten bekennen. Dat er geen enkel bewijs was dat Khadr de Amerikaanse militair had gedood - hij was zwaargewond op het moment dat hij dat gedaan zou moeten hebben - deed niet ter zake. Khadr zit momenteel zijn gevangenisstraf van acht jaar uit.
Documentaire Dirty Wars
Een andere documentaire die het IDFA eind dit jaar gaat vertonen, is “Dirty Wars”
van regisseur Richard Rowley over de zoektocht van onderzoeksjournalist Jeremy Scahill
naar de gevolgen van de War on Terror voor de VS.
Deze War on Terror werd na
9/11 door president Bush in gang gezet, maar is onder president Obama nog flink
geïntensiveerd. De “Kill Lists” met gezochte terroristen worden elk jaar langer
en langer en de geheime missies en drone-aanvallen in landen als Afghanistan en
Pakistan zijn talrijker dan ooit.
In Nieuwsuur verklaarde Scahill in een
gesprek met Twan Huys dat de War on Terror alleen maar averechts werkt. Ondanks
dat sommige van de zogenaamde precisie-aanvallen op leiders van terreurgroepen inderdaad
“succesvol” zijn, vallen er in dit proces ook regelmatig onschuldige
burgerslachtoffers te betreuren waardoor de Verenigde Staten in feite alleen maar een nieuwe
generatie vijanden aan het creëren zijn die straks met recht Amerika zal willen
aanvallen. Hoe dom kun je zijn.
The-enemy-of-my-enemy-is-my friend-mentaliteit
Dat een paar weken geleden ook nog eens een voorstel voor een strenger antecedentenonderzoek voor kopers van wapens door de Amerikaanse Senaat werd afgewezen, is hier haast het vermelden niet meer waard.Schietdrama’s, de doodstraf, schending van mensenrechten, Guantánamo Bay, War on Terror, kill lists, onschuldige burgerslachtoffers, liegen, bedriegen, hypocrisie, een vreselijke “The enemy of my enemy is my friend”-mentaliteit; sorry, maar zo kijkt deze Westerse en niet gelovige man tegen de Verenigde Staten. Nog een naam om aan jullie zwarte lijst toe te voegen...
God Bless America!
Mijn God, als ik God was, zou ik echt enorm balen om steeds maar weer op die manier in een adem met dat land te worden genoemd.
Tonko
Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten