zaterdag 4 mei 2013

82. Wow, mam, dad: a rifle, thanks Santa!

Actualiteit - Drama/Tragedie - Wapenbeleid VS 

 

Your first rifle

Picture this: Christmas Day, a living room, a cosy warm Fireplace, a happy American family sitting around the Christmas tree. Mom and dad with their son (4) and daughter (1) who are busy opening all the beautiful presents. “WOW, mom, dad: a rifle, thanks Santa!” “Yes my son, Santa Claus thinks at your age you should get your first rifle: Merry Christmas!”

Een halfjaar later: “Vijfjarig jongetje in Kentucky in de Verenigde Staten (VS) schiet tweejarig zusje dood met ‘kindergeweer’”.
 

Peutergevangenissen

“Het ventje had het geweer vorig jaar cadeau gekregen en kon er goed mee overweg.” Ja dat blijkt. Ik vraag me af wat de aanleiding was. Misschien had zijn zusje hem wel gestoord toen hij naar “The Expendables II” of “Saw 5” zat te kijken. Of zat ze te zeuren dat zij nu achter de computer wilde terwijl hij juist heel geconcentreerd “Wargame” aan het spelen was. We weten tenslotte allemaal hoe irritant zusjes kunnen  zijn.
Een geluk bij een ongeluk voor het knulletje is dat de politie dit ook zo zal behandelen: als een ongeluk. De peuter hoeft dus niet bang te zijn voor vervolging. Dat is maar goed ook, want anders krijg je heuse “peutergevangenissen” in de VS wat misschien een leuke zondagavond-documentaire voor SBS6 oplevert maar voor de rest vrij triest is natuurlijk.
Nog geen maand geleden overleed nog een zesjarig jongetje uit New Jersey nadat een vierjarig vriendje hem met een geweer in zijn hoofd had geschoten. De jongetjes bevonden zich op ongeveer vijftien meter van elkaar, wat het beeld lijkt te bevestigen dat de ouders de kindertjes op deze leeftijd behalve schieten ook al vrij aardig gericht schieten leren. Heel cru gezegd had het jongetje meer kans op overleven gehad als ik hem had geprobeerd te raken op die afstand (zie ook column 18).
 

Enough is enough

Het bericht van het doodgeschoten zusje kwam slechts een paar uur na het schrijven van mijn vorige kritische column over de VS in het nieuws.
Hoe ik mijn best ook doe om Amerikanen niet generaliserend als dom te bestempelen, wordt het mij niet bepaald gemakkelijk gemaakt door dit land. Wie een ander woord heeft voor de ouders én de gehele Amerikaanse politiek op (onder andere) dit gebied mag het zeggen, maar ik weet er even geen.
Hoeveel peuters moeten er nog door elkaar worden afgeknald voordat de VS zegt van “Enough is enough!”? Hoeveel schietdrama’s moeten er nog plaatsvinden voordat de Amerikanen gaan bedenken dat als ze zo doorgaan er straks geen God meer overblijft die America nog bereid is te “blessen”?
Over dom gesproken kan ik al raden naar een voor de hand liggend voorstel voor de oplossing van dit probleem vanuit hét bolwerk van de Amerikaanse wapenlobby, de zeer conservatieve en machtige National Rifle Organisation (RFA): “Als dat zusje nou ook gewapend was geweest, had ze zichzelf kunnen verdedigen en was het een stuk beter afgelopen.”
Zoals Asterix zou zeggen als hij de Romeinen met Amerikanen had kunnen vergelijken: “Rare jongens die Amerikanen”. Al zou ik een ander woord dan "raar" gebruiken...

Schiet mij maar lek. Figuurlijk gesproken dan.
 


Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie. 


Amerikaans bedrijf Crickett dat wapens voor kinderen verkoopt: My First Rifle. Het roze exemplaar zal wel de meisjesuitvoering zijn, vermoed ik. (foto: internet)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten