83. Alsof je Jezus door het water ziet zakken...

Actualiteit - Liegen en bedriegen/Hypocrisie - Dictators

Dictators vallen nooit

Afgelopen week kwam Gurbanguly Berdymukhamedov in het nieuws. Wie kent ‘m niet? De dictator van een van die vele landen die topografie op school tegenwoordig zo lastig maken sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie: Turkmenistan. De beste man was tijdens een paardenrace van zijn paard of, beter gezegd, voetstuk gevallen.
Wie zich nu afvraagt of dit nieuws is, maakt een gigantische denkfout. Dictators vallen namelijk nooit. Tenzij het natuurlijk zo bedoeld is, omdat ze bijvoorbeeld een parachutesprong maken waar Felix Baumgartner het van in zijn broek zou doen. Iets wat voor een beetje dictator een fluitje van een cent zou zijn.
De reden waarom dictators niet zomaar vallen is simpel: vallen duidt op een fout en een vorm van imperfectie en aangezien dictators perfect zijn en nooit fouten maken, kunnen ze ook nooit vallen.

 

Iets zien gebeuren wat niet kan

Dat onze Turkmenistaanse vriend desalniettemin iets overkwam dat verdacht veel leek op het vallen van een paard is dan ook een raadsel.
Geluk bij een ongeluk was dat het incident plaatsvond vlak na de finish, die de dictator met zijn paard overigens net als winnaar was gepasseerd. Wat natuurlijk een overbodige opmerking is, want wie heeft ooit een perfect mens niet als winnaar een sportwedstrijd zien verlaten?
Toch moet het voor alle aanwezige onderdanen een vreemde gewaarwording zijn geweest om iets te zien gebeuren wat niet kan.
Het incident vroeg om een snelle actie en zo geschiedde: het stadion werd meteen hermetisch afgesloten en alle bezoekers moesten hun mobieltjes en andere opnameapparatuur afstaan aan het beveiligingspersoneel. Pas nadat alle opnames van het incident-dat-eigenlijk-niet-had-plaatsgevonden gewist waren, konden de bezoekers weer naar huis.
Helaas voor de autoriteiten was daarmee de kous niet af, want er bleek één slimmerd door de mazen van het net te zijn gekropen. Met dank aan die persoon en de falende beveiliging is het filmpje van de vallende dictator inmiddels wereldwijd op internet te bewonderen. Het is te gênant voor woorden: het is alsof je Jezus door het water ziet zakken... 

 

Broodje aap-verhaal

Het doet me denken aan een bekend broodje aap-verhaal over een man die pech krijgt met zijn Rolls Royce. Omdat de plaatselijke monteur geen Rolls Royce-onderdelen heeft, belt de man de Rolls Royce-fabriek. Kort daarna landt er een helikopter waar een zwijgende man uit stapt die de benodigde onderdelen overhandigt en snel weer verdwijnt.
Een paar weken later belt de man de Rolls Royce-fabriek op met de vraag waar de rekening blijft voor de geboden hulp toen hij met zijn Rolls pech had. “Er moet sprake zijn van een misverstand”, krijgt hij te horen. “Rolls Royces hebben nooit pech!” 

 

Wereldrecord vader aller Koreanen

Wat voor geweldige mensen én atleten dictators zijn, liet Kim Jong-il al in 1994 op de golfbaan zien. De inmiddels overleden vader van de huidige Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un nam voor het eerst van zijn leven een golfclub ter hand en vestigde meteen een wereldrecord. Slechts 34 slagen had het dictatortje nodig voor de achttien holes, waarbij hij en passant elf holes-in-one sloeg.
Het is dat “de vader aller Koreanen” geen ambitie had om profgolfer te worden anders zou hij Tiger Woods zeker hebben gedegradeerd tot een simpele beginneling. Gelukkig voor Woods bleef het bij een eenmalig optreden van het genie en wie twijfelt aan dit verhaal moet ik teleurstellen, want maar liefst zeventien veiligheidsmensen waren getuige van deze weergaloze prestatie! 

 

Werkelijkheid en fantasie niet van elkaar kunnen onderscheiden

Het meest fascinerende hieraan vind ik de vraag wat er bij dergelijke gebeurtenissen door het hoofd van zo’n dictator gaat.
Volgens mij kunnen dat twee dingen zijn (of een combinatie ervan). Of hij is dermate psychotisch dat hij werkelijkheid en fantasie niet van elkaar kan onderscheiden en iedereen om hem heen gelooft die hem (letterlijk) de meest fantastische prestaties toedicht. Of hij beseft drommels goed dat het één groot toneelspel is, maar hij geniet met volle teugen van de kick die het geeft om te zien hoeveel macht hij over al die kruiperige, onderdanige hielenlikkers heeft.

Ik heb medelijden met de jockeys die zenuwachtig achter Gurbanguly Berdymukhamedov aan galoppeerden en die goed moesten uitkijken dat ze de dictator niet per ongeluk inhaalden. Dan is een partijtje golf verliezen van een despoot toch een stuk makkelijker.
Rest mij nog één kritische kanttekening bij de mythische prestatie van Kim Jong-il: wat ging er mis op de overige zeven holes? Waarom sloeg hij geen achttien holes-in-one? Misschien wordt het tijd voor de zoon om ook eens een golfbaan te betreden. Eén advies: verbied opnameapparatuur!

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

(deel van) Vlag van Turkmenistan