65. Goed en slecht nieuws voor alle vrouwen

Actualiteit - Politiek/Macht - Religie/Geloof - Discriminatie


Voor vrouwen geen rol in de politiek

De SGP had van de week goed én slecht nieuws voor alle vrouwen. Het goede nieuws was dat vrouwen voortaan op de SGP-kieslijst kunnen komen. Uit het slechte nieuws bleek echter al snel dat het hier om een door de Hoge Raad afgedwongen maatregel gaat, want de SGP blijft bij haar standpunt dat er voor vrouwen geen rol is weggelegd in de politiek. De SGP stelt dat de Bijbel voorschrijft dat mannen de leidinggevende posities in de samenleving en het gezin moeten bekleden en dat vrouwen hierin de ondersteunende rol dienen te vervullen. 
Anders gezegd vanuit de SGP: ben je vrouw en geïnteresseerd dan kun je je altijd melden… maar we raden het je niet aan. Tenzij je natuurlijk voor de koffie wilt zorgen, want daar is altijd behoefte aan.

Krom als een hoepel

Als zich iets op of rondom het gebied van discriminatie afspeelt, is de kans op ergernis bij mij altijd aanwezig. Discriminatiezaken zijn vaak zo krom als een hoepel. Regelmatig wordt hier niet met één of twee maar met nóg meer maten gemeten. Alhoewel ik de eerste zal zijn om te erkennen dat het een gecompliceerd onderwerp is. Neem alleen al het paradoxale probleem dat je aan de ene kant een vrijheid van meningsuiting hebt, maar je aan de andere kant niet zomaar alles kunt zeggen, bijvoorbeeld door het risico op discriminatie.  

Het deugt allebei niet

Dat de SGP er tot nu toe mee weg gekomen is om vrouwen uit te sluiten van een passief kiesrecht vind ik verbijsterend. Laten we eerlijk zijn: als je als partij zwarte mensen of joden zou uitsluiten dan heb je de poppen aan het dansen. Dat zou absoluut niet kunnen. Met vrouwen kan dat echter blijkbaar wel. Kennelijk worden zij als minder beschouwd dan zwarte mensen en joden. De grap “nog minder” zal ik maar niet maken in verband met eventuele klachten over discriminatie.
Roept een puber op school “kanker homo”, “fucking bitch” of “mongool” tegen iemand dan zal niemand ernaar fluiten. Helaas hele gangbare woorden op een gemiddelde middelbare school van deze tijd. Roept hij echter “stomme jood” dan bestaat er een grote kans dat het nog een flink staartje krijgt.
Ik vind dat een beetje scheef. Het deugt allebei niet, punt. Het gaat om het tonen van respect voor elkaar. Maar het moge duidelijk zijn dat als geloof of ras in het geding zijn, het vaak ineens een stuk gevoeliger ligt. Als we het er dan toch met z’n allen over eens zijn dat we iedereen gelijk moeten behandelen, waarom in zulke gevallen dan niet meteen beginnen met het eerlijk aanpakken van personen die grove scheldwoorden bezigen?

Alleen het menselijk ras bestaat

De gevoeligheid op het gebied van rassen vind ik persoonlijk trouwens zowel fascinerend als overbodig. Mensen willen indelen in rassen is grote onzin. Afgezien nog van het gegeven dat de wetenschap inmiddels weet dat de moderne mens ooit in Oost-Afrika is ontstaan en zich van daaruit over de rest van de wereld heeft verspreid en wij allemaal dus feitelijk één grote familie zijn. Het begrip ras is een biologisch begrip dat verwijst naar een groep met een eigen specifieke combinatie van genetisch overdraagbare kenmerken. Kijk je echter naar de zogenaamde menselijke rassen dan vind je regelmatig grotere genetische verschillen binnen deze “rassen” dan ertussen.
Conclusie: (alleen) het menselijk ras als geheel bestaat. Maar rassen daarbinnen niet.

Toch blijven er altijd haken en ogen

Als groot voorstander van een gelijke behandeling voor iedereen verwerp ik de discriminerende houding van de SGP. In een beschaafd land als Nederland moet iedereen de kans krijgen om zich voor welke partij dan ook kandidaat te stellen en daarbij dus ook kans te maken op een leidende rol binnen die partij, zoals bijvoorbeeld die van de lijsttrekker.
Aan de andere kant ben ik echter óók een groot voorstander van de vrijheid van meningsuiting. Dezelfde vrijheid van waaruit de mannen in de top van de SGP vinden dat zij vrij zijn om vrouwen vanuit hun geloof en de Bijbel niet geschikt te achten voor politieke activiteiten. Ik vraag me hierbij trouwens af wat een vrouw ertoe zal bewegen om op een kieslijst te willen staan van een partij die jou als vrouw totaal niet serieus neemt. Ach, als ik er dieper over nadenk valt er natuurlijk ook heel veel voor te zeggen om dat als vrouw juist wél te gaan doen. En wel om de simpele redenering dat als je ooit iets wilt zien veranderen aan de positie van de vrouw in deze partij er geen betere manier is om dat van binnenuit te gaan proberen...
Toch blijven er altijd haken en ogen en tegenstrijdigheden aan dit soort situaties kleven. Want als je vrouwen in je partij vanuit de vrijheid van meningsuiting mag beschouwen als minder dan mannen op basis van een bepaald boek, waarom zou je datzelfde dan niet mogen doen met joden op basis van een bepaald boek dat hen als inferieur beschouwt? Misschien een "nogal" prikkelende vraag, maar wel eentje om over na te denken. Behandelen we discriminatievraagstukken gelijk of zijn we al bezig met discrimineren tijdens het behandelen van discriminatievraagstukken, waarbij het ene maatschappelijk wel wordt geaccepteerd en het andere niet?   

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.