130. COLUMN WK VOETBAL, PROTESTEN IN BRAZILIË, ROL FIFA, CORRUPTIE, ALTIJD WAT (NCRV), SHELL, NIGERIA, VERVUILING: Het is net Facebook maar dan buiten op straat

WK VOETBAL - PROTESTEN - FIFA - SHELL - NIGERIA 

 

Liever schone schijn ophouden dan toegeven aan werkelijkheid

Gisteren liepen demonstraties in Sao Paulo en Rio de Janeiro in Brazilië tegen het naderende WK voetbal uit de hand. De demonstranten protesteren tegen de hoge kosten van het WK en de Olympische Spelen van 2016 in Brazilië. Ze zijn boos dat de regering wel miljarden uitgeeft aan deze evenementen, maar amper investeert in publieke voorzieningen zoals onderwijs en gezondheidszorg. Ondertussen zijn de laatste voorbereidingen op het WK in volle gang om alles op tijd af te kunnen krijgen. Diverse favela’s (krottenwijken) zijn al schoongeveegd in de hoop de armoede en criminaliteit tijdens het WK zoveel mogelijk buiten beeld te houden voor de buitenwereld. Liever de schone schijn ophouden dan toegeven aan de werkelijkheid.  Het is net Facebook maar dan buiten op straat.

 

Verband tussen sport en politiek

Naar aanleiding van de toenmalige wereldwijde boycot van het apartheidsregime van Zuid-Afrika vroeg een leraar op de middelbare school ooit naar onze mening over het verband tussen sport en politiek.

Uitgesproken als ik toen al was, riep ik onmiddellijk dat sport en politiek niets met elkaar te maken hadden. Inmiddels ben ik een stuk ouder, wijzer en minder naïef, maar nog steeds heel uitgesproken: natuurlijk hebben sport en politiek alles met elkaar te maken. Dat was toen al zo en dat is sindsdien alleen maar erger geworden.

Je kunt er lang en kort over praten maar als je alles dooranalyseert draait vrijwel alles in de politiek uiteindelijk gewoon om geld. Of in elk geval voor een aanzienlijk deel, afhankelijk van hoe breed je de term “politiek” definieert.

Egoïsme, hebberigheid en de daaruit voortvloeiende grote verschillen tussen arm en rijk hebben altijd bestaan en zullen helaas altijd blijven bestaan, maar blijken tot overmaat van ramp per dag alleen nog maar toe te nemen in een wereld waarin materialisme steeds belangrijker wordt.

 

Voetbalgek land nummer één

Het programma “Altijd Wat” van de NCRV zond vorige week een aflevering uit over wat het aankomende WK Voetbal in Brazilië allemaal teweeg brengt in het organiserende land. Hoezeer ik inmiddels ook al op de hoogte ben van de protesten die er de laatste jaren binnen Brazilië plaatsvinden tegen dit WK benadrukt deze documentaire mij opnieuw hoe verkeerd ik de Brazilianen lange tijd heb ingeschat.

Elke voetballiefhebber weet al jaren dat het WK in Brazilië eraan zit te komen, maar ik dacht al die tijd alleen maar naïef dat alle Brazilianen dat wel geweldig zouden vinden. Simpelweg vanwege het feit dat als er één land op deze wereld voetbalgek mag worden genoemd dat Brazilië is en wat is er dan mooier dan een WK in eigen land?

Gelukkig heeft Brazilië me weer vertrouwen in de mensheid gegeven door te laten zien dat hoe dol ze ook op voetbal mogen zijn, er zelfs voor hen grenzen zijn. Als zelfs in voetbalgek land nummer één dergelijke proteststormen razen, vind ik dat veelzeggend.

Ook hier wonen kennelijk genoeg mensen die niet op hun achterhoofd gevallen zijn en die maar al te goed beseffen dat de gewone man op de straat en in de favela’s niets beter wordt van het WK. Al zullen ook deze gewone mensen net zo goed als de rest van Brazilië compleet uit hun dak gaan als straks hun gele kanaries wereldkampioen worden. Want met minder zal geen enkele Braziliaan genoegen nemen.

Maar dat doet niets af aan het feit dat als daarna eenmaal het feestgedruis weer achter de rug is en de balans wordt opgemaakt de gewone Braziliaan één simpele conclusie zal kunnen trekken: het enige wat er is veranderd, is dat de rijken weer iets rijker geworden zijn ten opzichte van de armen.

 

De echte winnaars

Wie kijkt naar de economische cijfers en statistieken weet dat er de afgelopen decennia geen WK voetbal is georganiseerd dat tot een verbetering heeft geleid in de situatie van de gewone man op straat van het betreffende organiserende land (kijk bijvoorbeeld naar Mexico 1986, Zuid Korea 2002 en Zuid-Afrika 2010).

Zoals altijd bij dit soort grote sportevenementen zijn de echte winnaars - behalve de winnaars van de sportwedstrijden - steeds dezelfde: de sportbobo’s, de politici en de zakenlui achter de grote bedrijven en sponsors die er vele miljoenen aan verdienen. Met als allergrootste winnaar uiteraard de corruptie die welig tiert onder maffiabazen als Sepp Blatter van de FIFA.
Nou zou ik nog respect kunnen opbrengen voor dit soort mensen als ze hardop zouden roepen “That’s all-in the game of the survival of the fittest/richest” maar daar zit voor mij nou net het probleem. In plaats van er gewoon voor uit te komen dat het zakenmensen zijn die in de eerste (en laatste) plaats denken aan hun eigen gewin en hebberigheid brengen ze het naar de buitenwereld alsof zij een soort filantroop zijn die iedereen laat meeprofiteren van hun inspanningen. Hoe hypocriet kun je zijn.

 

Shell Helps?

Het is met de FIFA net als met bijvoorbeeld Shell in Nigeria: je presenteert je naar de buitenwereld toe als een bedrijf dat in een bepaald land iets gaat ondernemen (olie winnen in dit geval) waarvan iedereen mee zal gaan profiteren terwijl in werkelijkheid vooral jouw bedrijf er beter van wordt en een kleine selecte groep toch al gefortuneerde en veelal corrupte zakenlui en politici van het betreffende land.

De overgrote meerderheid van de bevolking in Nigeria leefde in grote armoede vóór de komst van de grote oliemaatschappijen als Shell en de overgrote meerderheid leeft dat nu nog steeds. Met één pikant verschil: voor het deel van die arme bevolking dat rondom de Nigerdelta woont, is het leven sindsdien alleen nog maar nóg wanhopiger geworden doordat hun leefomgeving inmiddels zwaar is vervuild en verwoest.

Shell Helps? Ja, vooral zichzelf. De gewone, arme Nigeriaan wordt echter geholpen van de wal in de inmiddels enorm vervuilde sloot.

 

De verschillen tussen arm en rijk blijven groeien

Of het nu gaat om de FIFA of Shell of welke andere grote bedrijven of multinationals ook, hetzelfde patroon blijft zich keer op keer herhalen: het Westen wordt weer ietsje rijker ten koste van de rest van de wereld op een klein groepje na dat ook een paar knikkers toegespeeld krijgt, de verschillen tussen arm en rijk blijven wereldwijd maar steeds groeien en de een schrijft er een mooi boek over (Thomas Pikkety: “Capital in the Twenty-First Century” - zie columns 165, 166 en 167) en de ander een column.

Onnodig te zeggen dat in mijn ideale maatschappij kritische columnisten zoals ik niet bestaan en sport en politiek helemaal niets met elkaar te maken hebben.

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

Campagneposter Amnesty International tegen olievervuiling door SHELL in Nigerdelta