zondag 5 juli 2015

202. COLUMN TOUR DE FRANCE, BUREAU SPORT (VARA), ERIK DIJKSTRA EN FRANK EVENBLIJ, THIJS ZONNEVELD, LARS BOOM, ASTANA, DOPING, STEVEN ROOKS, GERT-JAN THEUNISSE, HELD EDDY BOUWMANS: Geen roem maar wel een schoon geweten

ONDERWERPEN: TOUR DE FRANCE - BUREAU SPORT (VARA)

 

Te lage cortisolwaarde

De Tour de France is gestart. De eerste Nederlandse gele trui sinds Erik Breukink in 1989 moet nog even op zich laten wachten na de vierde tijd van Tom Dumoulin in de proloog.
Helaas was er al een vervelend incident voordat er goed en wel één meter in de Tour was gefietst. Een incident waar vooral alle wielerromantici die zo dolgraag willen geloven dat de wielerwereld zich in het post-dopingtijdperk begeeft toch een beetje van zullen balen. Bij de Nederlander Lars Boom was een te lage cortisolwaarde in zijn bloed aangetroffen.

Ondanks dat zijn ploeg via de MPCC (Mouvement Pour un Cyclisme Credible - beweging voor een geloofwaardige wielersport) een afspraak had gemaakt dat wielrenners waarbij dit wordt vastgesteld acht dagen niet mogen koersen, lieten ze Boom gewoon van start gaan. Niet dat een te lage cortisolwaarde overigens meteen bewijst dat er doping in het spel is, maar het zou erop kunnen duiden dat er iets is toegediend wat de stress verlaagt waardoor je je beter voelt en wat indirect dus prestatiebevorderend werkt.
Maar het incident zet je wel aan het denken. Vooral als je weet bij welke ploeg Lars Boom fietst: Astana (zie ook column 169). En een beetje wielerkenner weet wel het antwoord op de vraag welk woord met de beginletter D we zoeken bij het volgende rijtje: Astana - Lance Armstrong - Aleksandr Vinokoerov.
 

Bureau Sport (VARA): wie won de Tours van Lance?

Om in de stemming van de Tour de France te komen, heb ik de afgelopen dagen het luchtige Bureau Sport (VARA) van Erik Dijkstra en Frank Evenblij bekeken. Een van mijn favoriet onderdelen van het programma was de uiteraard duidelijk door mijn column 3 (klik hier) geïnspireerde rubriek “Wie won nu eigenlijk de zeven Tours van de verbannen en verguisde Lance Armstrong?”.  
Hierbij lopen de heren Dijkstra en Evenblij samen met voormalig wielerprof en journalist Thijs Zonneveld een voor een de Touroverwinningen van Armstrong tussen 1999 en 2005 door om te kijken welke wielrenner met een (nog) onbezoedeld blazoen na Lance het meest recht heeft op de betreffende Touroverwinning.
Een schattige en vooral naïeve poging waarbij de heren gelukkig wel de eerste zijn die erkennen dat ze voor niemand hun handen in het vuur durven te steken. Het overleg resulteerde in het volgende interessante rijtje nieuwe Tourwinnaars: 1999 en 2000 Kurt van der Wouwer (België - de oorspronkelijke nummer 11 en 17), 2001 Andrej Kivilev (Kazachstan - nr. 4), 2002 en 2004 Carlos Sastre (Spanje - nr.  10 en 8), 2003 Haimar Zubeldia (Spanje - nr. 5) en 2005 Cadel Evans (Australië - nr. 8).
Hoe ik de poging ook waardeer, zou ik me persoonlijk nooit wagen aan zo’n rijtje eenvoudigweg vanwege mijn tweede feit over doping: nooit betrapt zijn op doping is niet hetzelfde als nooit doping hebben gebruikt (zie column 169). Want wat is in godsnaam de waarde van het nu achteraf aanwijzen van winnaars van de Armstrong-Tours alleen op basis van het gegeven dat ze nog nooit op doping zijn betrapt of ermee in verband zijn gebracht als dat helemaal niets wil zeggen? Het kan tenslotte ook gewoon betekenen dat zij net iets slimmer waren dan hun collega’s of dat ze simpelweg meer mazzel hebben gehad. Persoonlijk geloof ik er ook niets van - en zeker niet tijdens het Armstrong-tijdperk - dat de eerste echt schone renner in het peloton ook maar ergens in de buurt van de top tien te vinden zal zijn. 
 

De verhoorkamer

Een andere leuke, doch oppervlakkige rubriek is die van de verhoorkamer. Hierin “overvallen” Dijkstra en Evenblij oud-wielrenners met het dringende verzoek mee te komen voor een “streng” verhoor in een ME-busje.
Ik zou met alle plezier deze rubriek van ze willen overnemen op voorwaarde dat de oud-wielrenners dan in het busje worden aangesloten op een feilloze leugendetector die bij de eerste beste leugen een dodelijke stroomstoot uitdeelt. Mijn God, wat zouden we dan interessante antwoorden krijgen zeg!
 

De verpersoonlijking van hypocrisie

Dan zou Steven Rooks het wel nalaten om te beweren dat hij alleen wat doping nam tijdens criteriums na de Tour (Yeah right, geloof je het zelf Steven?) of dat hij EPO alleen maar “een heel klein beetje” heeft gebruikt.   
Zijn toenmalige kameraad Gert-Jan Theunisse is voor mij wel de verpersoonlijking van hypocrisie binnen de Nederlandse wielersport. Toen hij eenmaal op doping was betrapt, bleef hij maar met traantjes in zijn oogjes als een onschuldig kindslachtoffertje in de boze grotemensenwereld bij hoog en laag volhouden dat dat echt niet kon, dat hij nooit zoiets zou doen en dat er op deze aarde geen grotere tegenstander van doping bestond dan hij. Zelfs Carl Lewis (en menig Oscarwinnaar) zou op zijn toneelspel jaloers zijn geweest.
Bij dit soort types hoop ik echt dat ze gelovig zijn en dat God daadwerkelijk bestaat, maar dat Hij hen na hun dood zal opwachten om ze te vertellen dat Hij -  helaas pindakaas - geen hypocriete bedriegers in de hemel toelaat.

Mijn held: Eddy Bouwmans

Mijn held in de verhoorkamer was oud wielerbelofte Eddy Bouwmans die tijdens het begin van zijn carrière er niet onderuit kon om ook doping te gebruiken, dat ook even deed maar toen al snel tot de conclusie kwam dat hij op deze manier niet zijn sport wenste te bedrijven.
Wat meteen verklaart waarom menig lezer nog nooit van Eddy Bouwmans zal hebben gehoord (geen roem maar wel een schoon geweten) en bijvoorbeeld wel van zijn Franse generatiegenoot Richard Virenque. Virenque die in het begin van zijn carrière vaak door Bouwmans was verslagen, maar die later tijdens het EPO-tijdperk - ra, ra, hoe kan dat - ver boven hem zou uitsteken. Dezelfde Virenque ook die samen met Gert-Jan Theunisse bovenaan te vinden is in mijn top tien van meest hypocriete wielrenners ooit. Wellicht een nieuwe rubriek voor Bureau Sport 2016?

Krijgen we eindelijk weer een wielerklassement waarin Lance Armstrong dikverdiend op 1 staat…
 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten