K3 STOPT - NU AL JEUGDSENTIMENT VOOR MIJN DOCHTER
Regenboogjurkje
K3 stopt ermee. Een klap voor veel jonge meisjes in Nederland en België. Maar niet meer voor mijn dochter van twaalf. Alhoewel ze later K3 wellicht nog zal beschouwen als jeugdsentiment, vindt ze K3 nu stom en zo hoort dat ook.
Maar vroeger was mijn dochter een echte K3-fan. Als sentimentele vader heb ik nog ergens in een la haar K3-regenboogjurkje bewaard wat ik voor haar had gekocht tijdens een Studio 100 Zomerfestival. Waar we veel K3 hadden verwacht, maar ze uiteindelijk aan het eind slechts een paar minuten optraden.
Maar vroeger was mijn dochter een echte K3-fan. Als sentimentele vader heb ik nog ergens in een la haar K3-regenboogjurkje bewaard wat ik voor haar had gekocht tijdens een Studio 100 Zomerfestival. Waar we veel K3 hadden verwacht, maar ze uiteindelijk aan het eind slechts een paar minuten optraden.
Pure oplichting
Vanwege dit teleurstellende optreden besloot ik later dat jaar kaartjes te regelen voor een echt K3-concert. Een actie waarmee ik wederom iets van mijn naïviteit en geloof in de goedheid van de mens zou verliezen.
Op internet bood een bureau kaartjes aan voor vijftig euro per stuk. Omdat ik qua prijzen nergens meer van opkijk in deze tijd, besloot ik ze te kopen. Toen later de kaarten in mijn bus lagen, stonden ze op een andere naam dan de mijne. In mijn naïviteit dacht ik dat er een fout was gemaakt en belde ik het informatienummer dat op de kaartjes stond. Daar werd ik al snel wakker geschud. Het bureau waar ik de kaartjes gekocht had, was niet een officieel verkoopadres. Het was een van de tientallen louche bedrijven die kaarten opkopen en voor veel winst weer doorverkopen. Pure oplichting. De mevrouw die ik aan de lijn had, vertelde me dat de officiële kaartjes twintig euro kostten en nooit meer en dat wat mij was overkomen jaarlijks heel veel mensen overkomt.
Voortaan moest ik bij het kopen van kaarten er goed op letten om dat alleen bij de officiële verkoopadressen te doen. Ook waarschuwde ze me ervoor dat het wel eens voorkwam dat iemand met zulke kaarten als ik niet eens binnen kwam omdat het slechts kopieën waren van de officiële kaarten. In dat geval zouden we dus voor niets komen omdat “onze” stoelen dan al bezet zouden zijn door de kopers van de officiële kaarten.
Het incident droeg bij aan het ontstaan van mijn overtuiging dat er onder de cynici veel gedesillusioneerde mensen zullen zitten die van oorsprong juist goedgelovig waren maar die door de ervaring erachter zijn gekomen dat de mens toch niet zo goed in elkaar steekt als ze altijd dachten.
Op internet bood een bureau kaartjes aan voor vijftig euro per stuk. Omdat ik qua prijzen nergens meer van opkijk in deze tijd, besloot ik ze te kopen. Toen later de kaarten in mijn bus lagen, stonden ze op een andere naam dan de mijne. In mijn naïviteit dacht ik dat er een fout was gemaakt en belde ik het informatienummer dat op de kaartjes stond. Daar werd ik al snel wakker geschud. Het bureau waar ik de kaartjes gekocht had, was niet een officieel verkoopadres. Het was een van de tientallen louche bedrijven die kaarten opkopen en voor veel winst weer doorverkopen. Pure oplichting. De mevrouw die ik aan de lijn had, vertelde me dat de officiële kaartjes twintig euro kostten en nooit meer en dat wat mij was overkomen jaarlijks heel veel mensen overkomt.
Voortaan moest ik bij het kopen van kaarten er goed op letten om dat alleen bij de officiële verkoopadressen te doen. Ook waarschuwde ze me ervoor dat het wel eens voorkwam dat iemand met zulke kaarten als ik niet eens binnen kwam omdat het slechts kopieën waren van de officiële kaarten. In dat geval zouden we dus voor niets komen omdat “onze” stoelen dan al bezet zouden zijn door de kopers van de officiële kaarten.
Het incident droeg bij aan het ontstaan van mijn overtuiging dat er onder de cynici veel gedesillusioneerde mensen zullen zitten die van oorsprong juist goedgelovig waren maar die door de ervaring erachter zijn gekomen dat de mens toch niet zo goed in elkaar steekt als ze altijd dachten.
Handtekening
Omdat mijn dochter er natuurlijk niet onder mocht lijden dat ze zo’n domme vader had die zich zo eenvoudig had laten oplichten, ging ik met haar erheen alsof er niets was gebeurd. Gelukkig kwamen we gewoon binnen en als pleister op de wonde bleek dat we hele goede plekken vooraan hadden waardoor ik mooie foto’s kon nemen. Niet voor niets schijnt een deel van het succes van K3 te danken te zijn aan de populariteit van de drie vrouwen onder de vaders…
Mijn dochter genoot en - cliché - daardoor genoot ik ook. Na afloop probeerde ik in alle drukte nog voor mijn dochter bij de drie dames een handtekening te ritselen, wat echter alleen lukte bij Kristel.
Mijn dochter genoot en - cliché - daardoor genoot ik ook. Na afloop probeerde ik in alle drukte nog voor mijn dochter bij de drie dames een handtekening te ritselen, wat echter alleen lukte bij Kristel.
Ik ben verliefd op Leonardo
Grappig is dat ik merk dat het met muziek zo werkt dat als je iets maar vaak genoeg hoort je het op den duur ook kan gaan waarderen. Het beste voorbeeld hiervan is de periode tijdens mijn diensttijd waarin ik steeds meereed met een jongen die continu muziek had aan staan van de symfonische rockband Marillion waar hij groot fan van was. In het begin vond ik die muziek echt vreselijk, maar na verloop van tijd begon ik de melodieën echter te herkennen en zelfs te waarderen en het eind van het verhaal is dat ik na mijn diensttijd ook een liefhebber van Marillion was geworden.
Ook bij K3 begon ik op den duur sommige liedjes te waarderen. Ik weet zelfs nog mijn favorieten: “De Drie Biggetjes”, “Een Ongelooflijk Idee” en de enorme meezinger “Leonardo Dicaprio”: “Ik ben verliefd op Leonardo. Leonardo Di Caprio. Pak me vast, ik wil met je dansen. Net als op die grote boot” (verwijzing naar de film Titanic). Met de briljante zin waar ik altijd enorm om moet lachen: “We dansen tot die boot straks wegzinkt in de zee. Dan hebben wij de dansvloer enkel voor ons twee!” Het schattige Belgische accent maakt het extra grappig.
Helaas, nothing lasts forever. Zelfs K3 niet. Het doet mij meer pijn dan mijn dochter.
Ook bij K3 begon ik op den duur sommige liedjes te waarderen. Ik weet zelfs nog mijn favorieten: “De Drie Biggetjes”, “Een Ongelooflijk Idee” en de enorme meezinger “Leonardo Dicaprio”: “Ik ben verliefd op Leonardo. Leonardo Di Caprio. Pak me vast, ik wil met je dansen. Net als op die grote boot” (verwijzing naar de film Titanic). Met de briljante zin waar ik altijd enorm om moet lachen: “We dansen tot die boot straks wegzinkt in de zee. Dan hebben wij de dansvloer enkel voor ons twee!” Het schattige Belgische accent maakt het extra grappig.
Helaas, nothing lasts forever. Zelfs K3 niet. Het doet mij meer pijn dan mijn dochter.
Tonko
Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.
 |
Foto: Tonko
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten