124. COLUMN DRONES, VERENIGDE STATEN, OSAMA BIN LADEN, ELIMINEREN VERDACHTEN EN ONSCHULDIGE BURGERS, COLLATERAL DAMAGE: "There was no sign that there was a person ever there"

DRONES - ELIMINEREN VERDACHTEN EN ONSCHULDIGE BURGERS 

 

Zembla: Dodelijke Drones

Een paar dagen na deze column over drones zond het VARA-programma Zembla toevallig een aflevering hierover uit die er perfect op aansluit: "Dodelijke Drones".

 

Vier drones gekocht

Een van de nieuwsonderwerpen in EenVandaag (AVRO/TROS) afgelopen zaterdag was de aankoop van het Ministerie van Defensie van vier drones. De onbemande vliegtuigjes kunnen straks worden ingezet bij rampen, opsporingstaken voor Justitie en uiteraard ook voor militaire missies. De gekochte drones zijn niet voorzien van wapens, al zal een van de vier er wel geschikt voor worden gemaakt voor eventueel verder in de toekomst. Het personeel dat de Nederlandse drones op afstand zal gaan besturen, zal hiervoor eerst in de Verenigde Staten een opleiding gaan volgen. De Verenigde Staten hebben al sinds 2004 ervaring met het gebruik van de onbemande vliegtuigjes en dan met name op het terrein van het op afstand uitschakelen van terroristen in landen als Afghanistan, Irak, Jemen, Somalië en Pakistan.

 

Te gek voor woorden

Het komt wel vaker voor dat ik nieuwsfeiten zie die algemeen geaccepteerd zijn, maar waarvan ik denk van: dit is toch te gek voor woorden.

Hoe zouden wij in Nederland reageren als bekend zou worden dat onze overheid zich zou bezighouden met het (laten) executeren van mensen die gezien worden als een gevaar voor onze samenleving, waarbij het helaas onvermijdelijk is dat daarbij ook regelmatig onschuldige omstanders/burgers worden gedood?

Ik mag hopen dat hierover behoorlijk veel ophef zou ontstaan. En toch is dat precies waar de Amerikaanse overheid zich dagelijks mee bezighoudt. Wel op zeer grote en voor de eigen burgers veilige afstand met daarbij ook nog de voor de Amerikanen essentiële garantie dat er geen landgenoten bij zullen sneuvelen. Tevens hoeven de burgers niet bang te zijn dat ze worden lastiggevallen met kennis en informatie over wat er zich tijdens deze operaties precies afspeelt. Hoe minder ze daarover weten, hoe beter; wat niet weet, wat niet deert.  

 

Een beschaafde samenleving

Ondanks dat ik besef dat de term democratie officieel een andere en veel beperktere definitie heeft, associeer ik persoonlijk een democratie (ook) met een samenleving waarin men de intentie heeft om op een beschaafde manier om te gaan met elkaar en dus ook met misdadigers.

Dit houdt in dat je misdadigers probeert op te pakken om ze daarna een eerlijk proces te kunnen geven waarin de rechter een oordeel zal vellen dat rechtvaardig en passend is voor de begane misdaden. Dat in dit traject bijvoorbeeld niet wordt gemarteld en geen doodstraf wordt toegepast vind ik een overbodige opmerking, aangezien dat niet past bij een beschaafde samenleving die naar al haar burgers het goede voorbeeld wenst te geven.
Net als dat algemeen bekend is dat de Verenigde Staten er niet voor terugdeinzen om zichzelf maar al te graag te profileren als grootste en meest beschaafde democratie ter wereld, is ook algemeen bekend dat zij er tegelijkertijd hun hand niet voor omdraaien om van misdaden verdachte personen indien nodig (?) jarenlang zonder vorm van proces vast te zetten, te martelen of zelfs te doden. Met bij het doden als “prettig” gevolg dat men zich de moeite kan besparen om de verdachten (levend) op te pakken en ze verantwoording te laten afleggen aan de rechter.

 

Osame Bin Laden: liever dead than alive

Het motief om bij de operatie rondom Amerikaans vijand nummer één Osama Bin Laden te kiezen voor eliminatie laat zich makkelijk raden. Ondanks dat deze terrorist overduidelijk gewoon levend gepakt had kunnen worden, was hem doden natuurlijk de makkelijkste, goedkoopste en meest wraakzuchtige oplossing.

Het berechten van Osama Bin Laden zou tot een hoop praktische problemen hebben geleid (locatie, beveiliging etc.). Met als ultiem doemscenario de moeilijkheid om bewijzen tegen hem te vergaren om tot berechting te kunnen overgaan. Bovendien bestond er ook nog een reële kans dat Osama Bin Laden de Verenigde Staten tijdens een rechtszaak in verlegenheid zou hebben gebracht met onthullingen over zijn banden en steun met/van de Verenigde Staten aan het begin van zijn carrière. Omdat gelukkig ook de gemiddelde Amerikaan Osama Bin Laden liever “dead than alive” zag, was de keus snel gemaakt.  

 

Posttraumatisch stresssyndroom

In EenVandaag komt een Amerikaanse militair aan het woord die drones bestuurde, maar op een dag inzag dat het fout was wat hij deed en onmiddellijk ontslag nam. Het besturen van drones is in feite net als het spelen van een wargame, maar dan voor het echie; met echte (nog eventjes) levende terroristen, maar ook met echte onschuldige burgers waaronder vrouwen en kinderen.

Het besef dat er iets fout was aan zijn werk begon ermee toen de man met zijn drone twee militanten moest uitschakelen en er net vlak voordat de raket insloeg een meisje de hoek om kwam rennen. Van het meisje bleef niets meer over: “There was no sign that there was a person ever there.”

De man lijdt inmiddels aan een posttraumatisch stresssyndroom. Toen hij eervol uit dienst vertrok, kreeg hij als dank voor zijn verdiensten een plakkaat met daarop het getal 1626. Dit getal stond voor het aantal mensen dat zijn eskadron tijdens zijn diensttijd had gedood. Een prachtig aandenken dat in mijn ogen alles zegt over de killersmentaliteit en het empathisch vermogen van het Amerikaanse leger.

 

Collateral damage

De man begreep er niets van.  “Zoveel mensen hadden we gedood zonder de moeite te nemen om ze op te pakken. Ik denk dat ze het gewoon zat waren om nog meer mensen naar Guantánamo Bay te sturen en dus begonnen ze maar met het doden van mensen.”

Hij vertelde verder dat het ook meerdere keren was voorgekomen dat als ze iemand hadden uitgeschakeld, ze vervolgens de nabestaanden volgden tot aan de begrafenis om daar dan opnieuw toe te slaan. Ook bruiloften vormden om dezelfde reden een ideale gelegenheid: doordat er op hetzelfde moment meerdere doelwitten/terroristen rondliepen kon men deze in één klap uitschakelen. Dat bij dit soort aanslagen uiteraard veel onschuldige slachtoffers als vrouwen en kinderen vallen, beschouwen de Amerikanen als “collateral damage” (aangrenzende schade).

 

De feiten spreken voor zich

Naar schatting hebben de drones sinds 2004 drieduizend mensen gedood, waaronder een kwart burgers (750). Al maakt een vrouw van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch die aangeeft dat bekend is dat bij sommige aanslagen het internationale recht is geschonden, verder duidelijk dat de Amerikaanse overheid precieze aantallen en details hierover nooit zal prijsgeven.
Soms schrijf ik columns waarin ik mijn mening niet eens zou hoeven uit te spreken of toe te lichten, omdat de feiten voor zich spreken. Dit is zo’n column. Wie vindt dat dit soort gedrag allemaal geoorloofd is voor een land dat zich naar de rest van de wereld profileert als meest beschaafde democratie op onze aarde, heeft gewoon een hele andere definitie van het woord beschaafd dan ik.
 

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

Drone (foto: internet)