donderdag 23 februari 2012

1. COLUMN FEMINISME, DE OPZIJ, PRIVÉ: Slechte huisvrouw

ONDERWERP: PRIVÉ - FEMINISME

 
 

Nog niet aan kinderen toe

Wij vormden een doorsnee gezin: mijn ouders, mijn zus en ik. Mijn moeder was huisvrouw en mijn vader ging elke dag om half negen braaf naar zijn werk, zwaaide zijn lieftallige echtgenote gedag en kwam tegen zessen weer terug.
Dat zwaaien naar mijn moeder was trouwens zo’n automatisme dat hij dat zelfs deed toen zij een keer mee moest rijden. Waarop mijn moeder aan hem vroeg naar wie hij nou eigenlijk aan het zwaaien was.
Eigenlijk was mijn moeder nog niet aan kinderen toe. Echter in die tijd als 33-jarige vrouw zeggen dat je nog niet toe bent aan kinderen was natuurlijk vragen om problemen. Laten we zeggen, het was gewoon niet anders. 
 

Vrouwenpraatgroepen

Maar eind jaren zeventig veranderde er wat. Opeens wilde mijn moeder ook gaan werken en schafte ze een eigen auto aan. Ook deed ze plotseling mee aan vrouwenpraatgroepen en nam ze een abonnement op de Opzij.
Veel heb ik het niet gelezen, moet ik eerlijk bekennen. Alleen als er een artikel in stond over de strijd tegen porno wilde ik het blad wel inkijken. Met de nadruk op kijken.
Ik kon (en kan) mijn moeder altijd goed plagen. Als ze terugkwam van haar werk in de bibliotheek en het eten was nog niet klaar, riep ik altijd dingen als: "Zeg waar blijft het eten, wat ben jij nou voor een huisvrouw?" 
Mijn moeder heeft mijn humor nooit zo goed begrepen. Ze antwoordde altijd serieus: "Jij moet later een ouderwetse vrouw trouwen!" Uiteindelijk deed ik dat natuurlijk niet. Ik trouwde juist een moderne vrouw. 
 

Emanicpatiescore

Zonder het te beseffen, heeft mijn moeder grote invloed gehad op mijn “emancipatie-score”. Want zonder te slijmen kan ik gerust stellen dat ik een geëmancipeerde man ben.
Mijn vrouw was de kostwinner. Ik werkte voor drie dagen en zorgde verder voor de kinderen. Ik heb daar nooit moeite mee gehad. Het maakt mij echt totaal niet uit hoe de rolverdeling binnen een gezin is. Zo lang als alle betrokkenen er maar achter staan.
Maar toch. Achteraf gezien had mijn moeder misschien gelijk. Want inmiddels ben ik een gescheiden man en snak ik naar een lekkere ouderwetse zorgzame vrouw.



Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.


 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten