Actualiteit - Politiek/Macht - Goed/Kwaad
Decembermoorden
“Omstreden amnestiewet in Suriname aangenomen.” Gaap, hoe verrassend. Desi Bouterse en de decembermoorden. Het is net als kijken naar een slechte B-film. Je weet hoe het afloopt en toch blijf je kijken. Decennia lang keert dit onderwerp eens in de zoveel tijd terug in het nieuws en decennia lang weten we al hoe het afloopt: er verandert niets.
Dat Bouterse een drugssmokkelende crimineel met bloed aan zijn handen is, is algemeen bekend. Toch loopt hij al jaren vrolijk vrij rond in Suriname. Sterker nog, hij schijnt er een aardig baantje te hebben. Wat dat zegt over Suriname is een interessante vraag. Maar wat ik me vooral afvraag, is wat dit over de mensheid in het algemeen zegt.
Onuitroeibaar
Vergelijk een Bouterse met een Augusto Pinochet van vroeger of een Silvio Berlusconi van nu. De een misschien een grotere schurk dan de ander, maar allemaal criminelen die nooit berecht zijn voor hun misdaden.
Net als onkruid lijken ze eenvoudigweg onuitroeibaar. Excusez le mot, maar zo’n woord rolt blijkbaar vanzelf uit mijn “pen” als ik hierover schrijf. Als de nood aan de man is, komen de schurken altijd met een of ander slinks Houdini-trucje waarmee ze steeds opnieuw de dans ontspringen. Iets met onschendbaarheid, immuniteit, amnestie of verjaring doet het altijd goed.
Foute mannen
Dat dit tuig ermee wegkomt, is al erg genoeg. Maar het allerergste vind ik nog wel dat ze alleen bij de gratie van hun grote schare bewonderaars ermee weg kunnen komen. Zonder hun enorme populariteit hadden ze toch echt een groot probleem gehad.
Die bewondering van de mens voor het kwaad zal mij altijd blijven fascineren. Vergelijk het met vrouwen die altijd op foute mannen vallen. Ze weten dat hun vent niet deugt, maar dat maakt hem alleen maar aantrekkelijker. Als zo’n man dan ook nog beroemd en rijk is, wordt hij helemaal onweerstaanbaar. Dan maakt het helemaal niet meer uit hoe vaak hij vreemd gaat, hoeveel vrouwen hij mishandelt (of erger) en hoeveel drugs hij gebruikt. Wow, wat een vent!
Als ik ooit populair wil worden, moet ik links en rechts wat onschuldige vrouwen vermoorden. Ok, ik word waarschijnlijk lange tijd opgesloten, maar daar staat wel wat tegenover. De rest van mijn leven ben ook ik verzekerd van een trouwe schare bewonderaars die mij via hun fanmail het gevoel geeft heel bijzonder te zijn. Joran van der Sloot kan erover meepraten. En Bouterse maar vrij rondlopen. Als president. Knap hoor.
Tonko
Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.
 |
Foto: Tonko
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten