67. COLUMN WIELRENNEN LANCE ARMSTRONG: Een Darth Vader op een racefiets

(zie ook columns 3, 24, 34, 38, 59 en 65)

 

DOPING - PETER R. DE VRIES - LANCE ARMSTRONG - DANNY NELISSEN

Een ex-gelovige in het goede

Ik heb zowel een naïeve als een cynische kant. Ironisch genoeg is mijn cynisme voortgekomen uit mijn naïviteit. Mijn naïviteit om het goede van de mens te willen zien op momenten dat die afwezig is, zit diepgeworteld in mij. Gevolg hiervan is echter dat elke keer als het kwaad voor me kwam staan, zijn broek liet zakken en zijn billen in mijn neus wreef en ik het weer niet door had, ik achteraf steeds pissiger én cynischer werd. Een interessante zienswijze wellicht: een cynicus is een ex-gelovige in het goede van de mens.

Hoe naïef kun je zijn

Peter R. de Vries rekende ik nooit tot de naïeve mensen. Tot ik afgelopen vrijdag naar DWDD keek en hij het interview van Oprah Winfrey met Lance Armstrong indrukwekkend noemde. Naar zijn mening had Armstrong in het gesprek toegegeven dat 99% van alle beschuldigingen waar was. Verder geloofde De Vries niet dat Armstrong ooit tegen zijn ploeggenoten over dopinggebruik zou hebben gezegd dat als ze niet meewerkten ze eruit zouden vliegen. Armstrong zou volgens De Vries hooguit subtiele druk hebben uitgeoefend. Wie echter de getuigenissen leest in het 1000-pagina tellende rapport van het Amerikaanse antidopingagentschap USADA krijgt toch een heel ander, minder subtiel beeld van de heer Armstrong.
Hoe naïef kun je zijn. Ik mag toch hopen dat De Vries niet elke crimineel op zijn mooie blauwe ogen geloofde als hij na het opbiechten van een van zijn criminele activiteiten verklaarde echt alles te hebben verteld. Naïviteit is tenslotte niet bepaald de beste eigenschap om te hebben als je criminele zaken wilt oplossen. Kijkend en luisterend naar De Vries kon ik mij niet aan de indruk onttrekken dat hij stiekem wel bewondering had voor Armstrong. Wat ik overigens niet gek zou vinden, omdat de kans op het winnen van vertrouwen bij foute mannen volgens mij het grootst is als je iets van hen in jezelf herkent en vice versa.

Een Darth Vader op een racefiets

Nee, geef mij maar jakhals Erik Dijkstra, de niet-naïeve gast aan tafel. Dijkstra vond het een verschrikkelijk interview waarin Armstrong op de eerste paar minuten na uiteindelijk maar heel weinig toegaf en nergens echt antwoord op gaf. “Een Darth Vader op een racefiets”, noemde Dijkstra Armstrong. Ook ik ben ervan overtuigd dat Armstrong eerder 99% niet heeft verteld dan wel. Wat vooral wielerbobo’s als Hein Verbruggen en Pat McQuaid, de toenmalige en huidige voorzitter van de internationale wielerbond UCI, natuurlijk verdomd goed is uitgekomen.
Helaas voor hen vrees ik dat het slechts een kwestie van tijd is voordat de beerput verder open gaat en de corruptie bij de UCI zich definitief openbaart. Het zou mij ook helemaal niets verbazen als Armstrong veel geld is geboden om maar zo weinig mogelijk tegen Oprah te zeggen. Iets wat hem op dit moment heel goed zou uitkomen met het oog op de vele juridische miljoenenclaims die hem te wachten staan. Voorlopig zullen de heren Verbruggen en McQuaid nog wel even slecht slapen, vermoed ik.

Liever leven in de illusie

Gisteravond liet oud-wielrenner Danny Nelissen op RTL7 zien hoe je in een interview wél open kunt zijn over dopinggebruik binnen de wielerwereld. Wat mij betreft unieke televisie omdat het naar mijn weten nooit eerder is voorgekomen dat iemand uit het extreem gesloten wielerwereldje zo openlijk en eerlijk in een programma heeft gepraat over dit gevoelige onderwerp. Natuurlijk had Nelissen deze bekentenissen nooit gedaan zonder de hele affaire Armstrong, maar dat neemt niet weg dat ik er veel respect voor heb.
Ongetwijfeld zijn er veel meer (oud) wielrenners die op het gebied van doping worstelen met hun verleden en geweten, maar Nelissen toont in elk geval lef om deze gelegenheid aan te grijpen om met zichzelf in het reine te komen. Het leverde hem overigens wel veel haatmails en -sms’jes op. Interessant daarbij is om te bedenken wat voor soort mensen daar achter zit. Ik vermoed vooral mensen die willen blijven geloven in hun mooie romantische kijk op het wielerwereldje en die niet van mensen houden die dat ballonnetje kapot komen prikken. Liever leven in een illusie dan de waarheid onder ogen zien: “Let’s kill the messenger!”

Over naïef en cynisch gesproken.

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

Foto: Tonko