ONDERWERP: MINDER MAROKKANEN RECHTSZAAK GEERT WILDERS
Inkoppertje
Wat verloopt de
rechtspraak in Nederland toch altijd weer lekker traag. Je zweept als politicus
tijdens de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart 2014 je
aanhangers eens lekker op met de (voor hen) retorische vraag “Willen jullie
meer of minder Marokkanen?” en pas tweeëneenhalf jaar later moet je je voor dit
ludieke inkoppertje verantwoorden bij de rechter.
Op zich geen verkeerde timing voor Geert Wilders want ten eerste wordt hij waarschijnlijk toch opnieuw vrijgesproken en ten tweede krijgt hij er voor de zoveelste keer weer gratis een hoop publiciteit bij. Wat met de landelijke verkiezingen in het vooruitzicht natuurlijk altijd meegenomen is.
Op zich geen verkeerde timing voor Geert Wilders want ten eerste wordt hij waarschijnlijk toch opnieuw vrijgesproken en ten tweede krijgt hij er voor de zoveelste keer weer gratis een hoop publiciteit bij. Wat met de landelijke verkiezingen in het vooruitzicht natuurlijk altijd meegenomen is.
Er valt dan ook een hoop voor te zeggen om als columnist verder geen aandacht te
schenken aan deze rechtszaak, maar toch wil ik even iets kwijt over een gedachte
die in me opkomt.
Wat ik me namelijk afvraag is of een rechter bij de beslissing om een verdachte
wel of niet te straffen - zoals in dit geval bij de aanklacht van het zich opzettelijk
beledigend uitlaten over een bepaalde groep mensen op basis van hun ras, hun godsdienst
of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun
lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap (artikel 137c, lid 1 van Wetboek
van Strafrecht) - enkel uitgaat
van objectieve feiten of dat hij ook de gevoeligheid van het betreffende onderwerp
in de samenleving mee laat spelen.
Pestgedrag
Je kunt er lang of kort over praten maar objectief gezien is de oproep van
Wilders natuurlijk gewoon beledigend voor een groep mensen, in dit geval de
Marokkanen. Wilders en zijn aanhangers geven met deze actie tenslotte aan dat
ze minder Marokkanen (om hen heen/in deze samenleving) willen hebben. Vrij
vertaald komt dit erop neer dat Marokkanen wat Wilders en zijn aanhang betreft
hier duidelijk niet welkom zijn, omdat ze om wat voor reden dan ook blijkbaar iets
tegen Marokkanen hebben.
Je zou het kunnen vergelijken met een grote groep
kinderen die op het schoolplein met spelletjes doen keer op keer een klein groepje
kinderen buitensluit omdat ze hen om wat voor reden dan ook niet mogen. Dit heet
pestgedrag en in het geval van het buitensluiten van Marokkanen enkel vanwege
het feit dat het Marokkanen zijn, heet dat discriminatie of misschien zelfs
racisme.
Al ligt dat laatste aan de uiterst ingewikkelde vraag hoe je dan het menselijk ras of de menselijke rassen zou moeten definiëren. Persoonlijk vind ik dit overigens een non-issue aangezien je enkel kunt vaststellen dat het menselijk ras als geheel bestaat, maar niet dat je daarbinnen ook weer verschillende rassen hebt. Simpelweg omdat je regelmatig grotere genetische verschillen binnen de zogenaamde menselijke rassen ziet dan ertussen (zie ook column 66).
Al ligt dat laatste aan de uiterst ingewikkelde vraag hoe je dan het menselijk ras of de menselijke rassen zou moeten definiëren. Persoonlijk vind ik dit overigens een non-issue aangezien je enkel kunt vaststellen dat het menselijk ras als geheel bestaat, maar niet dat je daarbinnen ook weer verschillende rassen hebt. Simpelweg omdat je regelmatig grotere genetische verschillen binnen de zogenaamde menselijke rassen ziet dan ertussen (zie ook column 66).
Criminele
Kinderachtig maar waar, komt de hele rechtszaak rondom Wilders overigens vooral voort
uit het door Wilders subtiel en ongetwijfeld opzettelijk weglaten van slechts
één woord in zijn vraag: “criminele”. De bewuste oproep doen met of zonder dit woord betekent een verschil tussen dag (beschaafd) en nacht (beledigend).
Als Wilders aan zijn aanhang had gevraagd “Willen
jullie meer of minder criminele
Marokkanen?” was er tenslotte weinig aan de hand geweest. Elk beschaafd mens
wil tenslotte geen criminele Marokkanen, net als dat hij geen criminele
Nederlanders, criminele Turken, criminele Engelsen of criminele Surinamers wil.
Ook als Wilders zich achteraf in het openbaar had verontschuldigd voor het “vergeten” van het woord “criminele” in zijn vraag was het verder allemaal met een sisser afgelopen. Maar dat zou niet bij Geert Wilders en zijn provocatietactiek hebben gepast.
Ook als Wilders zich achteraf in het openbaar had verontschuldigd voor het “vergeten” van het woord “criminele” in zijn vraag was het verder allemaal met een sisser afgelopen. Maar dat zou niet bij Geert Wilders en zijn provocatietactiek hebben gepast.
Discrimineren bij discriminatiezaken
Stel je als rechter nou eens voor dat Geert Wilders zijn aanhangers een andere
vraag had voorgelegd. In plaats van over Marokkanen te beginnen had hij
gevraagd: “Willen jullie meer of minder negers?” Of een andere variant: “Willen
jullie meer of minder joden?” Zou dat - bijvoorbeeld vanuit een bepaald historisch besef - wellicht gevoeliger hebben gelegen? Zou dat iets aan de visie van de rechter en dus
aan de kansen voor Wilders in deze rechtszaak hebben veranderd?
Objectief gezien zijn deze voorbeelden even beledigend voor joden en negers als voor de Marokkanen bij de oproep van Wilders, maar toch vraag ik me af of Geert Wilders er in dat geval even gemakkelijk vanaf zou zijn gekomen als dat hij waarschijnlijk nu met “zijn” Marokkanen gaat doen (ik verwacht vrijspraak).
Voor een rechter zou iedereen gelijk(waardig) moeten zijn en dus zou het niet moeten uitmaken of een discriminerende opmerking of oproep gericht is tegen Marokkanen, joden, negers of blanken.
Objectief gezien zijn deze voorbeelden even beledigend voor joden en negers als voor de Marokkanen bij de oproep van Wilders, maar toch vraag ik me af of Geert Wilders er in dat geval even gemakkelijk vanaf zou zijn gekomen als dat hij waarschijnlijk nu met “zijn” Marokkanen gaat doen (ik verwacht vrijspraak).
Voor een rechter zou iedereen gelijk(waardig) moeten zijn en dus zou het niet moeten uitmaken of een discriminerende opmerking of oproep gericht is tegen Marokkanen, joden, negers of blanken.
Ik hoop alleen maar dat wat voor mij geldt, ook voor
alle rechters geldt namelijk dat discriminatie discriminatie is en je daarbinnen
geen onderscheid behoort te maken. Anders gezegd: discrimineren bij het
behandelen van discriminatiezaken lijkt me een kwalijke zaak. Iemand een kut-Marokkaan
noemen, zou even kwalijk moeten zijn als iemand een kut-jood, een kut-neger,
een kut-christen of een kut-blanke noemen. Maar of dat in de praktijk ook zo eerlijk gebeurt en of de meeste rechters goed in staat zijn om eventuele gevoeligheden hierover opzij te zetten in het belang van een volledig objectief oordeel?
Noem mij cynisch, maar ik vraag het me af…
Zelfkritisch
als ik ben, besef ik heel goed de zwakte van deze column: ik speculeer. Op dit moment
kan ik mijn vermoedens (nog?) niet onderbouwen met praktijkvoorbeelden. Maar
soms wil ik gewoon even wat van mijn hersenspinsels kwijt.
Ik zal deze column in elk geval maar niet afsluiten met de vraag aan mijn lezers of ze meer of minder van dit soort columns willen.
Ik zal deze column in elk geval maar niet afsluiten met de vraag aan mijn lezers of ze meer of minder van dit soort columns willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten