162. COLUMN MOHAMMED ALI, THE RUMBLE IN THE JUNGLE, 30 OKTOBER 1974, ZAÏRE, GEORGE FOREMAN, "GEORGE, IS THAT YOUR BEST PUNCH?", FREDDY MERCURY, JE VERGISSEN IN MENSEN: "My way of joking is to tell the truth. That’s the funniest joke in the world.”

ONDERWERPEN: MOHAMMED ALI - FREDDY MERCURY - JE VERGISSEN IN MENSEN

The Rumble in the jungle

Mohammed Ali, een mooie man.

Volgende week verschijnt de documentaire “I am Ali” op DVD. Precies op het moment dat Ali veertig jaar geleden (30 oktober 1974) zijn meest legendarische boksgevecht vocht tegen titelverdediger en grote favoriet George Foreman: “The Rumble in the jungle”. Plaats van handeling: Afrika, Kinshasa, Zaïre (inmiddels Democratische Republiek Congo). Door zijn fenomenale voetenwerk en sierlijke danspasjes om zijn tegenstanders heen, verhief Ali de bokssport tot kunstvorm. Voor het gevecht tegen Foreman had Ali ook al aangegeven geen onverdienstelijk dichter te zijn: “Float like a butterfly, sting like a bee. His hands can't hit what his eyes can't see. Now you see me, now you don't. George thinks he will, but I know he won't.” Tegen de enorme stootkracht van Foreman hadden Ali en zijn trainer de “rope-a-dope” tactiek bedacht waarbij Ali rondelang al hangend in de touwen de klappen van Foreman lijdzaam leek op te vangen. Uiteraard niet zonder Foreman op de voor Ali zo kenmerkende wijze flink te provoceren door hem tussen zijn vernietigende stoten toe te schreeuwen of dit alles was wat hij in zich had: “George, is that your best punch?” De tactiek vertrouwde op het gebrekkige uithoudingsvermogen van Foreman en het werkte. Foreman raakte steeds meer en meer vermoeid todat Ali opeens in de achtste ronde vanuit het niets counterde en hem met een paar klappen knock-out sloeg. Mohammed Ali was opnieuw wereldkampioen.

    

Arrogante eikel

Leuk detail is dat Mohammed Ali en George Foreman later goede vrienden werden. Net als dat mijn vroegere tennisheld Björn Borg later goed bevriend raakte met zijn oude rivaal en tegenpool John McEnroe.   

Het mooie van Mohammed Ali is dat ik er op een dag achter kwam dat hij heel anders was dan ik altijd dacht. Als klein jongetje keek ik wel eens naar gevechten van Ali en op basis van wat ik van hem zag, vond ik hem maar een arrogante eikel die geen gelegenheid onbenut liet om te laten weten dat hij zichzelf zo geweldig vond: “I am the greatest!”.
Vele jaren later keek ik echter naar een documentaire over Ali waarin hij werd geïnterviewd en tot mijn stomme verbazing zag ik daar een hele vriendelijke, bescheiden en vooral zachtaardige man. Een man ook die sowieso mijn respect verdiende omdat hij het lef had gehad om in de jaren zestig te weigeren in Vietnam te gaan vechten omdat die mensen daar hem nooit iets hadden misdaan: “Why should they ask me to put on a uniform and go 10,000 miles from home and drop bombs and bullets on brown people in Vietnam while so-called negro people in Louisville are treated like dogs and denied simple human rights?”

Grappig en hoe ironisch dat een tot de islam bekeerde donkere dienstweigeraar in zo’n conservatief land als de V.S. heeft kunnen uitgroeien tot nationale held. En geweldig boeiend hoe je je in iemand kunt vergissen op basis van een eerste indruk en gebrek aan kennis en feiten.

 

Freddy Mercury: uitsloverige machoman

Precies hetzelfde is me ooit overkomen met Freddy Mercury, de zanger van Queen die in 1991 aan aids overleed. Ook hem kende ik van de beelden van televisie waarin ik een één of andere extravagante, uitsloverige machoman zag die in videoclips heel stoer zijn t-shirt liet verscheuren door verleidelijke vrouwen om zijn borsthaar te tonen. Wat eigenlijk best grappig is als je bedenkt dat Freddy homoseksueel was (al was hij naar eigen zeggen overigens biseksueel), iets wat ik toen overigens nog niet besefte.

En ook over Mercury moest ik mijn beeld 180 graden bijstellen toen ik jaren later in een interview niet een of andere arrogante, extroverte kwal zag waar ik op had gerekend, maar juist een lieve, verlegen, introverte en intelligente man die zich op het podium overduidelijk een alter ego aanmat.

Wat ik persoonlijk wel jammer vond, was dat Mercury niet openlijk durfde uit te komen voor zijn ziekte en het onderwerp ook in zijn directe omgeving bleek te ontwijken, aangezien hij als beroemdheid natuurlijk een hoop had kunnen betekenen voor al zijn lotgenoten in het doorbreken van dit taboe. Een dag nadat hij eindelijk toegaf wat iedereen al vermoedde, overleed hij.

 

Goh, die jongen lijkt op mij

Ondanks dat ik, uiteraard op basis van mijn levenservaring, vind dat ik vrij goed ben in het inschatten van mensen (categorie ok of categorie niet ok) heb ik ook voorbeelden van het tegendeel.

Zo leerde ik ooit een jongen op tennis kennen die ik al meteen arrogant vond door zijn uitstraling en houding. Ik mocht hem niet. Zoals al uit mijn verhaal over Mohammed Ali bleek, heb ik niets met arrogante mensen. "Helaas" bleken hij en ik de twee beste tennissers op de club te zijn (over arrogant gesproken) en werd het al snel duidelijk dat we dus bij elkaar in het eerste competitieteam zouden worden geplaatst.

Toen het tennisseizoen begon, belde hij me op om te vragen of ik wilde tennissen en had ik gemengde gevoelens. Ja, het tennissen met hem zag ik wel zitten, maar van het idee om tijd met hem door te brengen werd ik niet bepaald blij. Toch gingen we tennissen en gebeurde er iets wat ik totaal niet had verwacht. Na afloop dronken we nog wat en gingen we praten en praten en hoe langer we met elkaar praatten, hoe interessanter en diepgaander de gesprekken werden en hoe meer ik begon te denken van goh, die jongen lijkt op mij. Uiteindelijk werden we beste vrienden.

 

Nukkige einzelgänger

Niet gek met al onze karakterovereenkomsten dat later bleek dat hij andersom precies dezelfde negatieve eerste indruk van mij had gehad. Helaas voor mij was dat overigens niet de eerste keer.

Regelmatig heb ik in mijn leven meegemaakt dat mensen mij vertelden dat ze hun beeld van mij in positieve zin hadden moeten bijstellen nadat hun eerste indruk van mij negatief was geweest: zelfverzekerd, arrogant, koel, afstandelijk etc. Iets wat ook vaak nog werd verergerd door mijn droge en cynische humor die ze dan niet hadden begrepen met alle gevolgen van dien.

Dit is ook precies de reden waarom situaties waarin de eerste indruk het verschil kan zijn tussen alles of niets (sollicitaties, daten) voor mij vrijwel altijd slecht zijn verlopen. Ook al heb ik honderd keer liever dat mensen mij op het eerste gezicht een arrogante klootzak vinden en later heel sympathiek dan andersom (wat ook veel, andersoortige, mensen overkomt), heeft een slechte eerste indruk natuurlijk veel nadelen.
Je kunt moeilijk na ieder sollicitatiegesprek of iedere date (niet dat dat er nou zoveel zijn geweest) zeggen van “Ik ben echt aardiger dan ik overkom, wacht maar totdat je me echt leert kennen.”

Waar dit vandaan komt, begrijp ik overigens heel goed. Als puber was ik om uiteenlopende redenen (zie label: Privé Tonko achtluik) een verlegen, onzekere, teruggetrokken, ietwat nukkige einzelgänger en dan loop je nu eenmaal het risico dat je door je omgeving als arrogant en onaardig wordt beschouwd.
Het verwarren van onzekerheid en verlegenheid met arrogantie is iets wat wel vaker voorkomt. En ondanks dat ik niet meer de puber van toen ben, zal er altijd nog iets van die houding in mijn huidige ik terug te vinden zijn. Dat haal ik er niet meer uit.

Het incident met genoemde vriend, aangevuld met mijn eigen ervaringen en valkuilen op dit vlak, hebben me in elk geval gewaarschuwd voortaan voorzichtig te zijn met (te snel) oordelen, hoe verleidelijk en zelfs onvermijdelijk dat ook is.

Als ik nu oude beelden van Mohammed Ali terug zie, hebben mijn negatieve associaties plaatsgemaakt voor positieve. De arrogante man is veranderd in een sympathiek mens.

 

Citaten Mohammed Ali

 

Met humor:

“I'm so fast that last night I turned off the light switch in my hotel room and was in bed before the room was dark."
“If you even dream of beating me you’d better wake up and apologize.”
“I am the greatest, I said that even before I knew I was.”
“I’m so mean. I make medicine sick.”

Met wijsheid: 

“A man who views the world the same at fifty as he did at twenty has wasted thirty years of his life.”
“Silence is golden when you can’t think of a good answer.”
“The man who has no imagination has no wings.”
“Wars of nations are fought to change maps. But wars of poverty are fought to map change.”
“Friendship… is not something you learn in school. But if you haven’t learned the meaning of friendship, you really haven’t learned anything.”
“I wish people would love everybody else the way they love me. It would be a better world.”
“At home I am a nice guy: but I don’t want the world to know. Humble people, I’ve found, don’t get very far.”
"If my mind can conceive it, and my heart can believe it, then I can achieve it.”
"Don’t count the days, make the days count."

En met een combinatie van filosofie en humor (en herkenning), mijn persoonlijke favoriet onder de Mohammed Ali-citaten:

“My way of joking is to tell the truth. That’s the funniest joke in the world.” 
Ja, Mohammed Ali, een mooie man.

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

The Rumble in the jungle" (1974) Mohammed Ali velt George Foreman