ONDERWERPEN: VLUCHTELINGEN - AZC - VOLKSWAGEN
Mijn broek zakt af van...
Ik zit er wel eens aan te denken om een nieuwe rubriek in
mijn columns te introduceren: “Mijn broek zakt af van…”. Noem het een variant
op de top vijf ergernissen van Jan Mulder bij DWDD. Maar vooralsnog zie ik daar
toch maar van af vanwege het risico op een te negatieve invalshoek.
Directe aanleiding voor deze gedachte was de paginagrote advertentie van Volkswagen van vorige week waarin het autobedrijf haar excuses aanbood voor het emissieschandaal.₁ In de advertentie verklaart het bedrijf Volkswagen zich ervan bewust te zijn een “flinke fout” te hebben begaan waarmee ze het vertrouwen van de consument hebben geschonden. En dat zij zich daarvoor schamen en ze beloven om dit probleem te gaan oplossen: “En (we) gaan er alles aan doen om uw vertrouwen terug te winnen.”
Directe aanleiding voor deze gedachte was de paginagrote advertentie van Volkswagen van vorige week waarin het autobedrijf haar excuses aanbood voor het emissieschandaal.₁ In de advertentie verklaart het bedrijf Volkswagen zich ervan bewust te zijn een “flinke fout” te hebben begaan waarmee ze het vertrouwen van de consument hebben geschonden. En dat zij zich daarvoor schamen en ze beloven om dit probleem te gaan oplossen: “En (we) gaan er alles aan doen om uw vertrouwen terug te winnen.”
Flinke fout
Waar mijn broek van afzakt, is natuurlijk de term “flinke fout”. Kijk, fouten
maken we allemaal en daar is helemaal niets mis mee want dat is menselijk. Probleem
is echter dat het hier natuurlijk niet zozeer om een fout gaat als wel om puur
bedrog. Wees dan een vent en erken hardop dat je de boel gewoon keihard hebt belazerd,
denk ik dan.
Het allerergste van de affaire vind ik nog wel dat de consument Volkswagen dit “foutje” gewoon zal vergeven en het bedrijf er uiteindelijk weer helemaal bovenop komt. Interessante vraag hierbij is of dit nou komt door de enorme vergevingsgezindheid van de consumenten of door het besef dat veel van hen in de schoenen van de autofabrikant waarschijnlijk precies hetzelfde hadden gedaan. Voor het geld uiteraard, want zoals vrijwel altijd is dat ook hier uiteraard weer het achterliggende motief. Al blijkt dat motief nu achteraf wel heel dom te zijn geweest.
Het allerergste van de affaire vind ik nog wel dat de consument Volkswagen dit “foutje” gewoon zal vergeven en het bedrijf er uiteindelijk weer helemaal bovenop komt. Interessante vraag hierbij is of dit nou komt door de enorme vergevingsgezindheid van de consumenten of door het besef dat veel van hen in de schoenen van de autofabrikant waarschijnlijk precies hetzelfde hadden gedaan. Voor het geld uiteraard, want zoals vrijwel altijd is dat ook hier uiteraard weer het achterliggende motief. Al blijkt dat motief nu achteraf wel heel dom te zijn geweest.
Weerstand
Gisteren had ik opnieuw een concreet mijn-broekt-zakt-af-van-moment. Dit keer was
de aanleiding een fragment in het programma “EenVandaag” (AVROTROS) over de uit
de hand gelopen inspraakavond in Steenbergen over de plannen voor het oprichten
van een asielzoekerscentrum (AZC).
Ook in dit Brabantse plaatsje bleek de weerstand tegen de komst van vluchtelingen groot en zelfs zo groot dat een oud-gemeenteraadslid en voorstandster van het AZC onder politiebegeleiding naar huis moest worden gebracht.
Ook in dit Brabantse plaatsje bleek de weerstand tegen de komst van vluchtelingen groot en zelfs zo groot dat een oud-gemeenteraadslid en voorstandster van het AZC onder politiebegeleiding naar huis moest worden gebracht.
Denker des Vaderlands
Zeker binnen de politiek maar ook in het algemeen is het een behoorlijk taboe, of
in elk geval “not done” en sociaal onwenselijk, om bepaalde (groepen) mensen
dom te noemen.
De geïnterviewde Marli Huijer, hoogleraar filosofie en opvolger van de overleden filosoof René Gude als Denker des Vaderlands, paste deze ongeschreven wet keurig toe door de beelden uit Steenbergen aldus te verwoorden: “Ik krijg het gevoel dat de negatieve onderbuikgevoelens de overhand krijgen en ik vind dat meer gevoelens dan dat het gebaseerd is op verstandig denken of rationele argumenten.”
De geïnterviewde Marli Huijer, hoogleraar filosofie en opvolger van de overleden filosoof René Gude als Denker des Vaderlands, paste deze ongeschreven wet keurig toe door de beelden uit Steenbergen aldus te verwoorden: “Ik krijg het gevoel dat de negatieve onderbuikgevoelens de overhand krijgen en ik vind dat meer gevoelens dan dat het gebaseerd is op verstandig denken of rationele argumenten.”
New Kids Brabo
Noem mij gerust een eigenwijze, arrogante kwast maar ik durf het inmiddels wel
aan om mensen die het vermogen missen om hun meningen te kunnen onderbouwen met
rationele argumenten gewoon dom te noemen. En geloof me: ook nu weer heb ik het
keer op keer op keer geprobeerd om voor de in Steenbergen aanwezige groep agressieve, schreeuwende, vloekende,
tierende, kortgeschoren, New Kids Brabo-achtige mannen met zwarte kleren en
dito petjes en hun opgestoken middelvingers en indrukwekkende dichtkunst (AZC,
weg ermee!) een ander woord te verzinnen. Maar helaas, het lukt me gewoon niet.
Of zoals cabaretier Hans Teeuwen het zou formuleren: “Heb ik geen respect voor,
ik vind het sukkels, sorry.” (zie fragment bij column 125)
Dom of niet gebaseerd op verstandig denken
De geïnterviewde Sander Booij, tegenstander van het AZC en oprichter van
AZC-Alert Steenbergen, had nog een kans om mij op andere gedachten te brengen maar
die bracht hij hoogstpersoonlijk glansrijk om zeep. “Er is geen vertrouwen in
dat dat goed kan, dat dat veilig kan. Een heleboel mensen zijn bang dat er
straks iets met hun kinderen gebeurt. En die kans is begrijpelijk en heel reëel.”
Op de vraag waarom Syriërs onze kinderen dan iets zouden aandoen, antwoordde
Booij met een glimlach: “Dat zou je aan de Syriërs zelf moeten vragen (?).” Toen
hierop de vervolgvraag kwam waarop hij deze angst toch baseerde, wist Booij
alleen nog maar stamelend uit te brengen dat hij dit baseerde “op de media”.
Tja,
“dom” of “niet gebaseerd op verstandig denken”, of beide? Wie het weet, mag het zeggen.
Partij Van de Vrees (PVV)
Luisteren
naar een andere mening dan de mijne vind ik prima, maar wel op voorwaarde dat
die voorzien is van een argumentatie waarover tenminste is nagedacht.
Wat jammer toch dat we leven in een tijd waarin het zo enorm in is om angst en daarop gebaseerde onderbuikgevoelens de boventoon te laten voeren en links en rechts eerst ongenuanceerde dingen te roepen voordat - of moet ik zeggen zonder dat - er over wordt nagedacht wat men eigenlijk precies roept. Triest ook dat er zelfs Partijen Van de Vrees bestaan die hun bestaansrecht ontlenen aan het succes van het zaaien van angst en het zoeken en vinden van zondebokken en daar hun handelsmerk van hebben gemaakt.
Mensen die deugen en mensen die niet deugen
Misschien zie ik de vluchtelingenproblematiek wel te simpel, maar ik zie
vluchtelingen als mensen. En overal op de wereld waar je groepen mensen bij
elkaar brengt, zul je - zwart-wit gesteld - enerzijds te maken hebben met
mensen die deugen en anderzijds met mensen die niet deugen. Waarbij je dan mag
hopen op een behoorlijke meerderheid van de eerstgenoemde.
Hoe goed er straks in Nederland ook onder de stroom vluchtelingen wordt geselecteerd en gefilterd zullen we nooit garantie hebben dat we alleen de “goede” zullen “houden” en de “slechte” zullen terugsturen waardoor alle problemen kunnen worden voorkomen. De vraag is echter of we bereid zijn om alle goeden (de echte oorlogsslachtoffers) te laten lijden onder de slechten, die ongetwijfeld een kleine minderheid vormen. Of dat we toch gewoon kiezen voor de menselijkheid, de compassie en het mededogen.
Hoe goed er straks in Nederland ook onder de stroom vluchtelingen wordt geselecteerd en gefilterd zullen we nooit garantie hebben dat we alleen de “goede” zullen “houden” en de “slechte” zullen terugsturen waardoor alle problemen kunnen worden voorkomen. De vraag is echter of we bereid zijn om alle goeden (de echte oorlogsslachtoffers) te laten lijden onder de slechten, die ongetwijfeld een kleine minderheid vormen. Of dat we toch gewoon kiezen voor de menselijkheid, de compassie en het mededogen.
Voor
een land waarin alleen maar goede mensen wonen zou ons vluchtelingenbeleid een complete ramp
zijn. Maar voor Nederland zal dat wel meevallen vermoed ik en zou ik het eerder gewoon (een
poging tot) integratie willen noemen. Overigens hoor ik graag van iedereen
die wel zo’n land met alleen maar goede mensen kent, want dan ga ik daar vandaag nog asiel aanvragen. Waarbij
ik er dan maar even voor het gemak van uitga dat ik mezelf tot “the good guys”
mag rekenen…
Wat gij niet wilt dat u geschiedt...
Eén ding weet ik zeker: als op een dag om wat voor vreselijke reden dan ook opeens de rollen worden omgedraaid en de
groep agressieve, New Kids Brabo-achtige personen met hun opgestoken
middelvingers zich genoodzaakt ziet om als
vluchteling asiel aan te vragen in een of ander ver land, ik alle begrip voor
de burgers daar kan opbrengen als ze uit angst voor problemen daar fel tegenin gaan.
Zelfs als niet-gelovige moet ik onmiddellijk denken aan wat Jezus in Mattheüs 7:12 zegt: "Alles nu wat gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun ook aldus" (). Vrij vertaald: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet (wat overigens nergens zo in de bijbel staat).
Ja, ik beken: mijn broek zakt soms af van de domheid van bepaalde mensen. Sorry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten