Onderwerp: ervaringen met daten - privé
Steeds terugkerende discussie over daten
Met een goede vriend heb ik al jarenlang een steeds terugkerende discussie over hoe je moet daten. Heel kort komt het op het volgende neer: waar ik van mening ben dat je met daten altijd jezelf moet zijn met als uitgangspunt dat je op die manier op een dag die ene vrouw tegen het lijf zult lopen die jou helemaal leuk vindt en accepteert zoals je bent, zegt hij dat dat bij vrouwen niet zo werkt en dat je daten moet zien als een spel dat je moet leren zien te spelen om te kunnen krijgen wat je wilt. Waarop ik dan uiteraard steeds antwoord dat ik helemaal geen spel wil spelen...
Heuse midlife crisis
De vriend is net als ik al een tijd geleden gescheiden met als groot verschil dat hij daarna in een heuse midlifecrisis terechtkwam. Zo eentje waarin hij besloot om alles anders te gaan doen dan hij tot dan toe had gedaan. Dus waar hij tot die tijd een brave getrouwde man met vier kinderen in een stabiel doch voorspelbaar en saai leventje was geweest, ging hij nu opeens elk weekend helemaal uit zijn dak met nieuwe mensen, nieuwe vrouwen en nieuwe activiteiten (dansen, bungeejumpen, waveboarden, parachutespringen enz.).
Hoe vaak ik van hem de afgelopen jaren wel niet dingen heb gehoord als: “Tonko, ik was eerst net als jij: veel te braaf, veel te lief en veel te gevoelig. Maar inmiddels ben ik erachter dat vrouwen dat helemaal niet willen en dus ben ik veranderd. Ik heb trucjes geleerd die helpen bij het daten en versieren en écht serieus Tonko, het werkt!”
Mijn vriend vertelde me ook dat hij er eigenlijk toevallig achter was gekomen dat (te) lief en attent zijn naar zijn dates niet werkte doordat hij op momenten dat hij moe was en even geen zin had in daten en hij het contact met bepaalde vrouwen nogal bot afkapte ze opeens meer dan ooit in hem bleken te zijn geïnteresseerd. Hoe botter en ongeïnteresseerder hij deed, hoe meer hij bij deze vrouwen in trek bleek te zijn.
Nu komt het regelmatig voor dat ik een andere mening blijk te hebben dan veel mensen om mij heen, maar in dit geval zou het mij gek genoeg niet verbazen als veel mensen (vrouwen!) mij op papier althans in deze discussie gelijk zouden geven. Die kunnen het feit dat ik mij al die jaren heel eigenwijs heb vastgehouden aan mijn principe dat ik ongeacht alles altijd mezelf wil blijven zijn, kortom wel waarderen. Althans, dat zullen ze beweren...
Hoe vaak ik van hem de afgelopen jaren wel niet dingen heb gehoord als: “Tonko, ik was eerst net als jij: veel te braaf, veel te lief en veel te gevoelig. Maar inmiddels ben ik erachter dat vrouwen dat helemaal niet willen en dus ben ik veranderd. Ik heb trucjes geleerd die helpen bij het daten en versieren en écht serieus Tonko, het werkt!”
Mijn vriend vertelde me ook dat hij er eigenlijk toevallig achter was gekomen dat (te) lief en attent zijn naar zijn dates niet werkte doordat hij op momenten dat hij moe was en even geen zin had in daten en hij het contact met bepaalde vrouwen nogal bot afkapte ze opeens meer dan ooit in hem bleken te zijn geïnteresseerd. Hoe botter en ongeïnteresseerder hij deed, hoe meer hij bij deze vrouwen in trek bleek te zijn.
Nu komt het regelmatig voor dat ik een andere mening blijk te hebben dan veel mensen om mij heen, maar in dit geval zou het mij gek genoeg niet verbazen als veel mensen (vrouwen!) mij op papier althans in deze discussie gelijk zouden geven. Die kunnen het feit dat ik mij al die jaren heel eigenwijs heb vastgehouden aan mijn principe dat ik ongeacht alles altijd mezelf wil blijven zijn, kortom wel waarderen. Althans, dat zullen ze beweren...
Kern van waarheid
Toch is het grappig dat hoe sterk ik in al die jaren mijn standpunt ook heb verdedigd tegenover mijn vriend ik altijd in mijn achterhoofd heb geweten dat in zijn overtuigde mening natuurlijk ook wel degelijk een kern van waarheid zit.
Altijd jezelf zijn en zo de vrouw van je leven vinden, is in feite net zo naïef als denken dat altijd jezelf zijn tijdens sollicitatiegesprekken je je droombaan gaat opleveren. Of je het wil of niet, je zult je toch vaak moeten aanpassen (positief) dan wel jezelf verloochenen (negatief) om iets te kunnen bereiken.
Hierop aansluitend zal er ook altijd een verschil blijven tussen wat veel mensen zeggen dat ze willen en wat ze daadwerkelijk willen. En ik moet mijn vriend gelijk geven dat dat op het gebied van daten en vrouwen zeker het geval is. Waar menig vrouw zal beweren dat ze A zoekt in een man zal ze ondertussen toch stiekem op B hopen. Dit heeft ook met sociaal wenselijk gedrag te maken.
Zo zullen er weinig vrouwen zijn die hardop durven te beweren dat ze bij een man eigenschappen als bijvoorbeeld lief, vriendelijk, attent, eerlijk, integer, empathisch en betrouwbaar niet aantrekkelijk vinden. Wat ook wel logisch is aangezien dit een voor een sociaal wenselijke eigenschappen zijn die in onze maatschappij hoog staan aangeschreven en die je geacht wordt te hebben én te waarderen.
En toch is het geen geheim dat veel vrouwen een zwak hebben voor een bepaald soort type mannen dat helemaal niet zo lief, vriendelijk, attent, eerlijk, integer, empathisch en betrouwbaar is. Noem het de onweerstaanbare, onvoorspelbare, avontuurlijke en mysterieuze mannen: mannen die vaak bot, kortaf, egocentrisch, arrogant, onattent, afstandelijk en onbetrouwbaar zijn maar o zo woest aantrekkelijk. Iedereen kent wel een vrouw in zijn/haar omgeving (of is er zelf een) die eerlijk toegeeft dat ze op dit soort mannen valt.
Altijd jezelf zijn en zo de vrouw van je leven vinden, is in feite net zo naïef als denken dat altijd jezelf zijn tijdens sollicitatiegesprekken je je droombaan gaat opleveren. Of je het wil of niet, je zult je toch vaak moeten aanpassen (positief) dan wel jezelf verloochenen (negatief) om iets te kunnen bereiken.
Hierop aansluitend zal er ook altijd een verschil blijven tussen wat veel mensen zeggen dat ze willen en wat ze daadwerkelijk willen. En ik moet mijn vriend gelijk geven dat dat op het gebied van daten en vrouwen zeker het geval is. Waar menig vrouw zal beweren dat ze A zoekt in een man zal ze ondertussen toch stiekem op B hopen. Dit heeft ook met sociaal wenselijk gedrag te maken.
Zo zullen er weinig vrouwen zijn die hardop durven te beweren dat ze bij een man eigenschappen als bijvoorbeeld lief, vriendelijk, attent, eerlijk, integer, empathisch en betrouwbaar niet aantrekkelijk vinden. Wat ook wel logisch is aangezien dit een voor een sociaal wenselijke eigenschappen zijn die in onze maatschappij hoog staan aangeschreven en die je geacht wordt te hebben én te waarderen.
En toch is het geen geheim dat veel vrouwen een zwak hebben voor een bepaald soort type mannen dat helemaal niet zo lief, vriendelijk, attent, eerlijk, integer, empathisch en betrouwbaar is. Noem het de onweerstaanbare, onvoorspelbare, avontuurlijke en mysterieuze mannen: mannen die vaak bot, kortaf, egocentrisch, arrogant, onattent, afstandelijk en onbetrouwbaar zijn maar o zo woest aantrekkelijk. Iedereen kent wel een vrouw in zijn/haar omgeving (of is er zelf een) die eerlijk toegeeft dat ze op dit soort mannen valt.
Het gevaar van de friendzone
Sowieso heeft mijn vriend in één ding absoluut gelijk: als je uit bent op een intieme relatie met een vrouw moet je zeker in het begin van het contact koste wat het kost uit haar “friendzone” zien te blijven. Voor wie deze term niet kent: dit houdt dus in dat je moet voorkomen dat je met haar een vriendschappelijke band ontwikkelt (de friendzone) waardoor je je kansen verspeelt op meer dan dat.
Kijkend naar mijn leven is het gevaar van de friendzone voor mij altijd een groot probleem met de vrouwen geweest. Bij vrijwel alle vrouwen waar ik een band mee heb gehad, zat ik binnen de kortste keren in haar friendzone (mijn kinderen zouden zeggen: “Papa, je bent zo énorm gefriendzoned!”).
Kijkend naar mijn leven is het gevaar van de friendzone voor mij altijd een groot probleem met de vrouwen geweest. Bij vrijwel alle vrouwen waar ik een band mee heb gehad, zat ik binnen de kortste keren in haar friendzone (mijn kinderen zouden zeggen: “Papa, je bent zo énorm gefriendzoned!”).
Wat simpelweg komt door mijn zachtaardige persoonlijkheid en karakter: als ik iemand leuk vind - zowel man als vrouw - wil ik hem/haar eerst goed leren kennen. En dat gebeurt door het tonen van belangstelling, het stellen van vragen en het voeren van diepgaande gesprekken waardoor ik vanzelf heel snel de friendzone in duik.
Wanneer dit met mannen om mij heen gebeurt is dit - als heteroman die ik nog steeds ben - uiteraard alleen maar goed en hetzelfde geldt voor vrouwen waar ik seksueel niet in ben geïnteresseerd. En die zijn er in mijn leven gelukkig genoeg geweest wat me een aantal goede vriendschappen met vrouwen heeft opgeleverd. Want ja, ik behoor tot die groep mensen die ervan overtuigd is en ook wéét dat vriendschappen tussen mannen en vrouwen mogelijk zijn zonder dat er meer speelt.
Maar met de vrouwen waar ik seksueel meer mee zou hebben gewild, was het belanden in de friendzone natuurlijk een zeer frustrerende ervaring (zie bijvoorbeeld column 5). Met mijn vreemde date van de afgelopen maanden (zie deel1 in column 301) als meest recente ervaring: zij schreef mij in een mail dat ze wel verliefd was geworden op mijn karakter maar verder niet. Om de mail vervolgens "prachtig" af te ronden met een passage die voor menig man die in zijn leven meer dan eens is gefriendzoned pijnlijk herkenbaar zal zijn: “Geef de moed niet op want er is een vrouw op deze wereld die wel verliefd op jou gaat worden. Je bent namelijk een mooi, bijzonder en prachtig mens dat veel liefde te bieden heeft en liefde verdient.” Ouch, that hurts! Het ironische aan dit geheel is dat deze vrouw - die naar eigen zeggen nota bene een Hoog Sensitief Persoon is (al denk ik dat er meer speelt dan dat) - ongetwijfeld denkt dat ze mij op een hele vriendelijke en "complimenteuze" wijze heeft afgewezen, terwijl de waarheid is dat ze mij hiermee juist ontzettend diep heeft gekwetst. Voor mij voelt dit als een keiharde trap na.
Toch geloof ik persoonlijk nog steeds in de mogelijkheid om vanuit een vriendschap een échte relatie te ontwikkelen. Een volgorde die ook nog steeds bij mij past, al besef ik daarbij inmiddels maar al te goed dat dat voor de meeste vrouwen (én mannen) niet geldt. De meest voorkomende volgorde bij het tot stand komen van een relatie is en blijft met afstand natuurlijk: eerst de fysieke aantrekkingskracht voelen en pas daarna elkaar goed leren kennen (in plaats van andersom). Wat overigens natuurlijk weer als nadeel heeft dat het leidt tot heel veel verbroken relaties, aangezien iemands fysieke aantrekkelijke voorkomen nog steeds geen garantie blijkt te zijn voor een bijpassend mooi karakter...
Wanneer dit met mannen om mij heen gebeurt is dit - als heteroman die ik nog steeds ben - uiteraard alleen maar goed en hetzelfde geldt voor vrouwen waar ik seksueel niet in ben geïnteresseerd. En die zijn er in mijn leven gelukkig genoeg geweest wat me een aantal goede vriendschappen met vrouwen heeft opgeleverd. Want ja, ik behoor tot die groep mensen die ervan overtuigd is en ook wéét dat vriendschappen tussen mannen en vrouwen mogelijk zijn zonder dat er meer speelt.
Maar met de vrouwen waar ik seksueel meer mee zou hebben gewild, was het belanden in de friendzone natuurlijk een zeer frustrerende ervaring (zie bijvoorbeeld column 5). Met mijn vreemde date van de afgelopen maanden (zie deel1 in column 301) als meest recente ervaring: zij schreef mij in een mail dat ze wel verliefd was geworden op mijn karakter maar verder niet. Om de mail vervolgens "prachtig" af te ronden met een passage die voor menig man die in zijn leven meer dan eens is gefriendzoned pijnlijk herkenbaar zal zijn: “Geef de moed niet op want er is een vrouw op deze wereld die wel verliefd op jou gaat worden. Je bent namelijk een mooi, bijzonder en prachtig mens dat veel liefde te bieden heeft en liefde verdient.” Ouch, that hurts! Het ironische aan dit geheel is dat deze vrouw - die naar eigen zeggen nota bene een Hoog Sensitief Persoon is (al denk ik dat er meer speelt dan dat) - ongetwijfeld denkt dat ze mij op een hele vriendelijke en "complimenteuze" wijze heeft afgewezen, terwijl de waarheid is dat ze mij hiermee juist ontzettend diep heeft gekwetst. Voor mij voelt dit als een keiharde trap na.
Toch geloof ik persoonlijk nog steeds in de mogelijkheid om vanuit een vriendschap een échte relatie te ontwikkelen. Een volgorde die ook nog steeds bij mij past, al besef ik daarbij inmiddels maar al te goed dat dat voor de meeste vrouwen (én mannen) niet geldt. De meest voorkomende volgorde bij het tot stand komen van een relatie is en blijft met afstand natuurlijk: eerst de fysieke aantrekkingskracht voelen en pas daarna elkaar goed leren kennen (in plaats van andersom). Wat overigens natuurlijk weer als nadeel heeft dat het leidt tot heel veel verbroken relaties, aangezien iemands fysieke aantrekkelijke voorkomen nog steeds geen garantie blijkt te zijn voor een bijpassend mooi karakter...
Mijn oudste zoon
Helaas kent mijn oudste zoon het gevaar van de friendzone ook. Meer dan vijf jaar geleden schreef ik hierover al (zie column 78) toen een meisje waar hij hopeloos verliefd op was hem vertelde dat ze hem de liefste jongen vond die ze kende (Ouch, friendzone signaal nummer 1).
Inmiddels gaat het overigens hartstikke goed met mijn oudste zoon. Hij is bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje op het gebied van fitness en ik ben enorm trots op hem.
Maar op het gebied van de liefde blijft hij met vriendinnetjes vooralsnog best kwetsbaar met door met name zijn romantische inslag die hij heeft van zijn vader. Hierdoor heeft hij vaak te hoge verwachtingen van liefde en relaties, wat dan uiteraard alleen maar weer kan leiden tot de nodige teleurstellingen.
Een ander gevaar is dat hij te lief en te attent is en teveel wil (ook allemaal herkenbaar) waardoor zijn vriendin zich onder druk voelt gezet en het vervolgens maar uitmaakt. Iets wat onlangs is gebeurd maar wat gelukkig nog wel een positief staartje gaat krijgen, vermoed ik. Ze houden namelijk nog steeds veel van elkaar, maar het is allemaal nogal gecompliceerd. Bijvoorbeeld omdat ze beiden behoorlijke denkers zijn (iets wat mijn zoon ook weer van mij heeft) en zij daarnaast ook nog het een en ander in haar leven heeft meegemaakt.
Gelukkig is mijn zoon nog jong en heeft hij zijn hele leven nog voor zich waardoor hij nog alle tijd heeft om te leren over hoe het in de liefde precies werkt. Mijn vriend zou wel weten welke adviezen hij hem zou geven, maar vooralsnog kan mijn zoon van zijn vader gelukkig ook al een boel leren. Al moet mijn zoon er dan wel voor openstaan, want mijn God wat is hij stronteigenwijs. En van wie hij dat nou weer heeft…
Tonko
Inmiddels gaat het overigens hartstikke goed met mijn oudste zoon. Hij is bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje op het gebied van fitness en ik ben enorm trots op hem.
Maar op het gebied van de liefde blijft hij met vriendinnetjes vooralsnog best kwetsbaar met door met name zijn romantische inslag die hij heeft van zijn vader. Hierdoor heeft hij vaak te hoge verwachtingen van liefde en relaties, wat dan uiteraard alleen maar weer kan leiden tot de nodige teleurstellingen.
Een ander gevaar is dat hij te lief en te attent is en teveel wil (ook allemaal herkenbaar) waardoor zijn vriendin zich onder druk voelt gezet en het vervolgens maar uitmaakt. Iets wat onlangs is gebeurd maar wat gelukkig nog wel een positief staartje gaat krijgen, vermoed ik. Ze houden namelijk nog steeds veel van elkaar, maar het is allemaal nogal gecompliceerd. Bijvoorbeeld omdat ze beiden behoorlijke denkers zijn (iets wat mijn zoon ook weer van mij heeft) en zij daarnaast ook nog het een en ander in haar leven heeft meegemaakt.
Gelukkig is mijn zoon nog jong en heeft hij zijn hele leven nog voor zich waardoor hij nog alle tijd heeft om te leren over hoe het in de liefde precies werkt. Mijn vriend zou wel weten welke adviezen hij hem zou geven, maar vooralsnog kan mijn zoon van zijn vader gelukkig ook al een boel leren. Al moet mijn zoon er dan wel voor openstaan, want mijn God wat is hij stronteigenwijs. En van wie hij dat nou weer heeft…
Tonko
Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.
