15. COLUMN DE DOOD, OUD WORDEN, PRIVÉ: Dood wakker worden

ONDERWERP: PRIVÉ - OUD WORDEN

 

Ik wil niet oud worden

“Ik wil niet oud worden” zei mijn moeder laatst tegen me. “Dat is nu een beetje te laat, mama” zei ik. Mijn moeder is 82. Ze had op televisie gezien hoe iemand gereanimeerd werd en dacht meteen: dat wil ik niet. Een hele geruststelling.

Ik ben 25 jaar geleden hospik in militaire dienst geweest, maar ik hoef nu dus niet bang te zijn dat ik ooit geknield naast mijn moeder in mijn geheugen moet gaan graven over hoe dat reanimeren ook alweer ging. Mijn geheugen is ook niet meer wat het geweest is. Over oud worden gesproken.

 

Vreselijk

Ik wil ook niet oud worden. Elke keer als ik mijn moeder hoor praten over de steeds erger wordende lichamelijke klachten van haar en iedereen om haar heen of over wie er nu weer ziek of dood is, dan besef ik dat.

Ik heb ook zo’n moeder die vaak dingen zegt als: “Weet je dat de moeder van de buurjongen van de vroegere werkster van tante Mies ook kanker heeft?” “Sorry mama, maar ik heb geen idee over wie je het hebt en eerlijk gezegd interesseert het mij ook niet.” Vaak luister ik braaf, want ik hou van mijn moeder. Maar soms heb ik er even geen zin in en ben ik bot.

Nee, ik wil ook niet oud worden. Je wereld wordt steeds kleiner en je leven brokkelt letterlijk elke dag af. Vreselijk. Ik heb ook helemaal niets met die reclames die je vertellen wat je met je geld moet doen na je pensioen. Volgens mij moet je vooral gewoon zorgen dat je voor je 65e hebt geleefd. Of 67e moet ik nu zeggen natuurlijk. Ook dat nog. Mensen gaan steeds later met pensioen en de druk om dan nog iets van je leven te maken wordt alsmaar groter. Ja, na je pensioen begint het genieten pas echt!

 

Morgen begin ik

Ik zie het al voor me. Heb ik jarenlang geld lopen sparen voor na mijn pensioen en dan ben ik 68 en voel ik op een dag wat steken in mijn borst en word ik de volgende ochtend dood wakker. Alles voor niets gespaard. Al zullen mijn kinderen een andere mening hebben. Mij niet gezien. Het maakt niet uit dat ik nu niet lekker in mijn vel zit. Ik moet nu leven. Ik moet nu genieten.

 

Of zoals de luie beer tegen het ijverige varkentje uit een verhaal van Max Velthuijs zei: “Morgen begin ik!”

 

Tonko

Wil je reageren op deze column? Ik hoor graag jouw mening!
Klik onderaan dit blog op "(Geen) opmerkingen" en plaats je reactie.

 

Foto: Tonko