Actualiteit - Arm-Rijk verschillen - (On)Rechtvaardigheid
Zelfbeschermingsmechanisme
Mijn standpunt dat geluk en pech in de nature en nurture omstandigheden van groot belang zijn voor het wel of niet behalen van succes en rijkdom lijkt me niet gewaagd en zelfs gewoon een gegeven. Toch lijkt dat het voor veel mensen niet te zijn.
Hoe verschillend mensen onderling ook zijn, zie je op dit punt ook grote overeenkomsten. Zo kun je bijvoorbeeld gerust stellen dat over het algemeen geldt dat hoe beter mensen het financieel hebben, hoe groter de kans is dat ze tot de kapitalistische survival-of-the-fittestgroep behoren en dat hoe slechter ze het financieel hebben hoe groter de kans is dat ze in de sociale groep zitten (zie deel 1).
Hoe verschillend mensen onderling ook zijn, zie je op dit punt ook grote overeenkomsten. Zo kun je bijvoorbeeld gerust stellen dat over het algemeen geldt dat hoe beter mensen het financieel hebben, hoe groter de kans is dat ze tot de kapitalistische survival-of-the-fittestgroep behoren en dat hoe slechter ze het financieel hebben hoe groter de kans is dat ze in de sociale groep zitten (zie deel 1).
Hierachter zit weer het simpele patroon dat mensen geneigd zijn hun successen geheel toe te wijzen aan hun eigen kwaliteiten, terwijl als ze falen of het lukt niet zoals ze willen het geheel zal worden toegeschreven aan externe factoren of pech. Noem het een vanuit de primaire oerdrift gecreëerd zelfbeschermingsmechanisme om te voorkomen dat we kritisch naar onszelf moeten kijken.
Geluk en pech
Natuurlijk zullen veel succesvolle mensen roepen dat ze succesvol zijn geworden door bijvoorbeeld hun eigen talent en doorzettingsvermogen. Dat mag misschien kloppen, maar daarbij vergeten ze voor het gemak even dat ze voor deze eigenschappen in meer of mindere mate ook hulp hebben gehad van hun (gunstige) nature en nurture omstandigheden.
Het is tenslotte niet alsof ze vanuit een nulpunt deze eigenschappen voor zichzelf hebben gecreëerd of zo. En dat hun succes dus voor honderd procent hun eigen verdienste is geweest.
Daarnaast is er nog het raadsel dat er genoeg andere mensen met minstens evenveel talent en doorzettingsvermogen zijn (geweest) die geen succes hebben (behaald). Hoe zit het daar dan mee?
Dit heeft er weer mee te maken dat je voor succes naast de gunstige nature en nurture omstandigheden op andere gebieden ook nog gewoon simpelweg geluk moet hebben. Ik noem bijvoorbeeld: zakelijk gezien ergens op het goede moment/de juiste tijd op de goede plek zijn of vanuit je netwerk een welkome kruiwagen van iemand krijgen of een succesvol persoon tegenkomen die het toevallig helemaal in jou ziet zitten (de laatste twee voorbeelden hebben ook weer veel te maken met de juiste nurture omstandigheden) etc.
Dit zijn allemaal factoren die wij mensen weinig of niet in de hand hebben. Behalve dat we vanuit ons doorzettingsvermogen eindeloos door kunnen gaan met het ondernemen van nieuwe pogingen waar vanuit we dan maar hopen dat we op die manier wat geluk afdwingen. Waarbij 'hopen' het goede woord is, aangezien niemand van ons garanties krijgt. Voor het afdwingen van geluk heb je tenslotte ook weer geluk nodig...
Het is tenslotte niet alsof ze vanuit een nulpunt deze eigenschappen voor zichzelf hebben gecreëerd of zo. En dat hun succes dus voor honderd procent hun eigen verdienste is geweest.
Daarnaast is er nog het raadsel dat er genoeg andere mensen met minstens evenveel talent en doorzettingsvermogen zijn (geweest) die geen succes hebben (behaald). Hoe zit het daar dan mee?
Dit heeft er weer mee te maken dat je voor succes naast de gunstige nature en nurture omstandigheden op andere gebieden ook nog gewoon simpelweg geluk moet hebben. Ik noem bijvoorbeeld: zakelijk gezien ergens op het goede moment/de juiste tijd op de goede plek zijn of vanuit je netwerk een welkome kruiwagen van iemand krijgen of een succesvol persoon tegenkomen die het toevallig helemaal in jou ziet zitten (de laatste twee voorbeelden hebben ook weer veel te maken met de juiste nurture omstandigheden) etc.
Dit zijn allemaal factoren die wij mensen weinig of niet in de hand hebben. Behalve dat we vanuit ons doorzettingsvermogen eindeloos door kunnen gaan met het ondernemen van nieuwe pogingen waar vanuit we dan maar hopen dat we op die manier wat geluk afdwingen. Waarbij 'hopen' het goede woord is, aangezien niemand van ons garanties krijgt. Voor het afdwingen van geluk heb je tenslotte ook weer geluk nodig...
Oliedomme man
Toch blijft het mij opvallen dat je in de door Piketty ontstane discussie veel rijke mensen hoort verkondigen dat ze voor hun geld hard hebben gewerkt en het dus letterlijk en figuurlijk verdiend hebben. Alsof alle anderen op deze wereld precies hetzelfde hadden kunnen verdienen als zij als ze maar iets beter hun best hadden gedaan.
Precies als die oliedomme man uit column 114 die aangaf het geweldig nieuws te vinden dat de 85 rijkste mensen in de wereld evenveel geld blijken te hebben als de armste helft van onze wereldbevolking (3½ miljard mensen), omdat dit nieuws die 3½ miljard "luie" mensen zou moeten motiveren om óók zo hard te gaan werken om dat te bereiken.
Stel je eens voor dat alle mensen in de wereld even hard zouden werken als die 85 rijkste mensen, dan zou dus iedereen op deze aarde miljardair zijn! Zeven miljard miljardairs, wauw, fantastisch toch!
Precies als die oliedomme man uit column 114 die aangaf het geweldig nieuws te vinden dat de 85 rijkste mensen in de wereld evenveel geld blijken te hebben als de armste helft van onze wereldbevolking (3½ miljard mensen), omdat dit nieuws die 3½ miljard "luie" mensen zou moeten motiveren om óók zo hard te gaan werken om dat te bereiken.
Stel je eens voor dat alle mensen in de wereld even hard zouden werken als die 85 rijkste mensen, dan zou dus iedereen op deze aarde miljardair zijn! Zeven miljard miljardairs, wauw, fantastisch toch!
Luie donders
Mijn God, zat de wereld maar zo simpel in elkaar dat voor iedereen in deze wereld geldt dat naarmate je harder werkt je evenredig meer geld verdient en vice versa. Dat zou nog eens eerlijk zijn! Maar laten we eerlijk (!) zijn: daar is op deze wereld natuurlijk helemaal geen sprake van.
Wie zonder met zijn ogen te knipperen beweert dat het bijvoorbeeld eerlijk is dat een voetballer als Ronaldo meer dan tweehonderdduizend euro per dag verdient en een miljard mensen op deze wereld voor hun werk minder dan een dollar per dag krijgen, liegt of geeft een wel hele vreemde betekenis aan het woord 'eerlijk'. Als Ronaldo er nou tweehonderdduizend keer zo hard voor zou moeten werken als die miljard "luie" donders, kan ik me er nog iets bij voorstellen.
Nou is “hard werken” een subjectief begrip, maar een (objectief) feit is wel dat als je kijkt naar de gemiddelde werkweek van een profvoetballer je gerust mag concluderen dat die miljard mensen gemiddeld veel meer arbeidsuren zullen maken dan een Ronaldo. Ik durf zelfs nog een stap verder te gaan door te stellen dat de persoon die fysiek (en dan zwijg ik nog over het mentaal zware aspect ervan) het meest én hardst werkt van iedereen op deze wereld eerder tot het (grote) armere deel van de bevolking zal behoren dan tot het (heel kleine) rijke deel.
Levensles 1 voor mijn kinderen all over again: life isn't fair.
Nou is “hard werken” een subjectief begrip, maar een (objectief) feit is wel dat als je kijkt naar de gemiddelde werkweek van een profvoetballer je gerust mag concluderen dat die miljard mensen gemiddeld veel meer arbeidsuren zullen maken dan een Ronaldo. Ik durf zelfs nog een stap verder te gaan door te stellen dat de persoon die fysiek (en dan zwijg ik nog over het mentaal zware aspect ervan) het meest én hardst werkt van iedereen op deze wereld eerder tot het (grote) armere deel van de bevolking zal behoren dan tot het (heel kleine) rijke deel.
Levensles 1 voor mijn kinderen all over again: life isn't fair.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten